ရိုက်ချက်

 သင်ဒီစာဖက်နေချိန်မှာ ကျုပ်တနေရာ ရောက်နေပါမည်။
သည်းခံတယ်..သည်းခံတယ်ဆိုတာ  ကြားရသူသာ နားဝင်ချိုတာ ခံရသူက အရမ်းခက်ခဲတယ်။
ဘုရားမှ မဟုတ်တာ ပုထုဇဉ်ပဲ သည်းခံခြင်းဆိုတာ အတိုင်းအတာ တခုအထိတော့ရှိသင့်တာပေါ့။
ဘယ်နဲ့ဗျာ အခုတော့လွန်လွန်းတယ်။
အိမ်က ဇနီးကို မဟေသီလို့ အရင်က ခေါ်ခဲ့တယ်။ယခုတော့ အဖွားကြီး။
ယောက်ျားပဲ။ ဧည့်ခံပွဲရှိလို့ သောက်တာ စားတာ အပြစ်လား။တခါတလေပဲနော်။ဧည့်ခံပွဲက တစ်လလုံးနေမှ ရေတွက်ကြည့် ၃၁ရက်ပဲ ။ဖေဖေါ်ဝါရီလဆို ဒီထက်နည်းသေးတယ်။
သောက်သောက်စားစား လူ့မင်းသား ဆိုတဲ့စကားရှိတယ် မဟုတ်လား။ယောက်ျားတို့တတ်အပ်တဲ့  အဋဿဌာဒသ၁၈ရပ်အတိုင်း ကျင့်ကြံနေထိုင်တာ အပြစ်လားဗျ။
တရက်လည်း မဟုတ်နှစ်ရက်လည်း မဟုတ် နေ့တဓူဝ ပေါက်ကွဲ။ပါးစပ်က အော်တိုမက်တစ်စက်သေနတ် ပစ်သလို နေ့စဥ် ပစ်နေတော့ တာပါပဲ။လက်နက်ချပါပြီ ပြောသူကို လက်နက်ကြီးနဲ့ပင် ထုလိုက်သေး။
နောက်ဆုံး ပြောစရာ မရှိ ပြောတာကြည့်ပါဦး။စာဖက်ရင်းနဲ့အိမ်သာတက်နေတဲ့ ဆရာကြီး လိပ်ခေါင်း မထွက်သေးဘူးလားတဲ့။ အဲဒီလို အမြင်မကြည်လင်လို့ မျက်စောင်းထိုးခံရတာ ခဏ ခဏ။ ဒီအဖွားကြီးသာ နဂါးဖြစ်နေရင် ကျုပ် ပြာကျနေတာကြာပြီ။
တရက်တရက် မျက်စောင်းထိုးခြင်းကို ရေတွက်ထားရင် ဘီလျံနဲ့ချီမလား မသိဘူး။
ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်းပြောလာပြီ ။
ကြာလာတော့ ယောက်ျားတို့မာန ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းအားက နည်းနည်းလာပြီ။
မကြာခဏ နှုတ်ခမ်းလေးတွေစူပြီး စိတ်ကောက်နေတတ်တဲ့ ဒီအဖွားကြီးကို လျစ်လျှူရှူ့ပြီးနေခဲ့တယ်။
အလုပ်မအားလို့ သည်းခံ မြိုသိပ်နေခဲ့ရတာလို့ ပြောရင်လည်း ရတယ်။ ကြာလာတော့
သည်းခံနိုင် စွမ်းအားကုန်ပြီ။
ဒီနေ့တော့ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်တော့ဆိုပြီး ရိုက်ပစ်လိုက်တယ်။  
ထမင်းချက်နေတဲ့ အဖွားကြီးတယောက် လုပ်ရှားချိန်ပင်မရ ။
တချက်ဆို တချက်ပါပဲ။
🥶ကောင်းလိုက်တဲ့ ရိုက်ချက်။🥶
နောက်ဆုံးပြောရရင်------

😡

😖

😇

🤪vivo ကင်မရာကောင်းချက်က လွန်လွန်းတယ်။ ရုပ်ထွက်လေးကို စိုလို့။😅

🌹ဘာကိုမ်ားတမ္းတေနအံ့နည္း🌹
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼

ယခုတေလာ ေဖာ္ျပလို႔မရေသာ ေခါင္းစဥ္ကမ်ားေၾကာင့္ အြန္လိုင္းေပၚကို မေရာက္ျဖစ္ဘူး။

ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း လက္တေလာ ထူးျခားသတင္း ျဖစ္စဥ္မ်ားကိုသာ ကသုတ္ကယက္ၾကည့္ၿပီး ျပန္ထြက္မိတယ္။

ဒီေန႔ေတာ့အိမ္အျပန္ ရထားစီးရင္းနဲ႔ ကုန္လြန္မည့္ အခ်ိန္မ်ားကို အစားထိုးရင္း စပ္မိစပ္ရာ အေတြးမ်ားအျဖစ္ ေဝမွ်ပါရေစ။

‌မေန႔က က်ေနာ့္အျဖစ္ကေတာ့ မႏွစ္ကနဲ႔ မတူဆိုရေပၿပီ။

‌အဂၤလိပ္ ဂ်ပန္ေခတ္က အလိုေတာ္ရိမ်ားကို ဝင္စားခဲ့ ေလသလား မသိ။

ဟိုလူေတြ႕လည္း ၿပဳံးျပ (မ်က္နာခ်ိဳေသြး)ရ ဒီလူေတြ႕လည္းၿပဳံးျပ (မ်က္ခ်ိဳေသြး)ရ။

ဒီအခ်ိန္မွာျဖစ္နိင္ရင္ သိန္းထီႀကီး မေပါက္ခ်င္ဘူး။ ၿပဳံးၿပဳံးေလးေနတဲ့ မ်က္နာဖုံးေလး တစ္ခ်ပ္ပဲ တမ္းတမိတယ္။

အဲယားကြန္းခန္းမွာေနထိုင္ရေပမဲ့ ေခြၽးမ်ားပင္ ထြက္ခ်င္သလိုလိုပါပဲ။

အမွန္ ခႏၶာကိုယ္႐ုပ္က ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။

နာမ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကျဖစ္ေနတာပါ။

ဒါမ်ိဳးလည္း ကိုယ့္အတြက္ ပထမဦးဆုံး နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ ဆုံပဲြျဖစ္တာလည္း ပါတာေပါ့ဗ်ာ။

ပဲြက ပိုင္ဆိုင္မႈ လဲႊေျပာင္းေပးအပ္ပဲြ ဆိုရမလား မသိ။

တကယ္ဆို မူရင္းပိုင္ရွင္က က်ေနာ္ပါ။

ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ေတာ့ ပိုင္ရွင္ အသစ္ဆိုသူ ေပၚလာေပၿပီ။

‌ဆယ္စုႏွစ္ခ်ီၿပီး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ရတဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈကို တေန႔ေန႔မွာ လက္လႊတ္ရမည္လို႔ သိထားေသာ္လည္း တကယ္တန္းႀကဳံလာေတာ့ ရင္ထဲမွာ ေဖာ္ျပႏိုင္စြမ္းအားအတြက္ စကားလုံးမ်ားက ရွာမရ။

ကိုယ့္မ်က္စိေအာက္မွာ ကိုယ့္လက္ ကိုယ့္ေျခအျဖစ္ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရပါေသာ္လည္း ယေန႔ေတာ့ ယေန႔ေတာ့....။

‌အေဖေရ အေမေရ.. တခ်ိန္က အေဖတို႔ အေမတို႔ ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ေဝဒနာတမ်ိဳးကို က်ေနာ္ ယခုနားလည္ခံစားတတ္ပါၿပီလို႔ ေျပာရပါေတာ့မယ္။

ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲဗ်ာ။

ကိုယ္ေပးကမ္းႏိုင္စြမ္းအားက ၅၂၈။

သူေပးတာက ၁၅၀၀။

မည္သို႔မွ် ယွဥ္ၿပိဳင္နိင္စြမ္းအားမရွိ။

‌ သေဘာထားႀကီးေၾကာင္း ျပလို႔ ငါးခူၿပဳံးေလး ၿပဳံးယုံမွအပ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္မလဲဗ်ာ။

ပဲြေတာ္က်င္းပေနခ်ိန္မွာ ခႏၶာကိုရိွသမွ် အေၾကာေပါင္းမ်ားစြာကို ေျဖေလွ်ာ့ၿပီး ၿပဳံးၿပဳံးေလးနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ေၾကာင္းျပရတာေပါ့။

ဒီပဲြ႐ိုက္ခ်က္က ႐ိုး႐ိုးသားသားဝန္ခံရရင္ မ်က္ရည္မက်ေပမဲ့ မ်က္ရည္ေတာ့ ဝိုင္းမိတယ္။

ဝမ္းနည္းလို႔လား ဝမ္းသာလို႔လား ဆိုတာ က်ေနာ္ ပိုင္းျခားႏိုင္စြမ္း မရွိပါဘူး။

ငယ္စဥ္ကိုယ့္အလွည့္ ကလည္း ဒီလိုပါပဲေလ။

သူမ်ားရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈကို အေၾကာေပးၿပီး ကိုယ္ ပိုင္ဆိုင္မႈအျဖစ္ ရယူခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။

‌ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီပဲြမွာ က်ေနာ္ေပ်ာ္ပါတယ္။

ဝမ္းလည္းသာပါတယ္။

မိဘတို႔ဝတၱရား ငါးပါးဆိုတဲ့ေဆာင္ပုဒ္ကိုလည္း စြမ္းႏိုင္သမွ် ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ ေၾကာင္းျပသႏိုင္ပါတယ္။

‌ၿပီး ေတာ့ ၿပီးေတာ့ သမီးေပးလို႔ သမက္ရဆိုသလို 🌹သားေပးခဲ့ရလို႔ ၿပီးျပည့္စုံေသာသမီးေခ်ာေခ်ာေလး 🌹တစ္ေယာက္ ရခဲ့ၿပီမို႔ ဒီမဂၤလာပဲြမွာ က်ေနာ္ဘာကိုမ်ား ေတြးလို႔ ဘာကိုမ်ား တမ္းတေနအံ့နည္း။🌹🌹🌹
maungkawlin.blogspot.com

unicode


🌹ဘာကိုများတမ်းတနေအံ့နည်း🌹
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
ယခုတလော ဖော်ပြလို့မရသော ခေါင်းစဥ်ကများသမို့ အွန်လိုင်းပေါ်ကို မရောက်ဖြစ်ဘူး။ 

ရောက်ပြန်တော့လည်း လက်တလော ထူးခြားသတင်း ဖြစ်စဥ်များကိုသာ ကသုတ်ကယက်ကြည့်ပြီး ပြန်ထွက်မိတယ်။

ဒီနေ့တော့ပျင်းရိစရာကောင်းတဲ့ ရထားပေါ်မှ ခရီးသည်အဖြစ်က ကုန်လွန်မည့် အချိန်များကို အစားထိုးရင်း စပ်မိစပ်ရာ အတွေးများအဖြစ် ဝေမျှပါရစေ။

‌မနေ့က ကျနော့်အဖြစ်ကတော့ မနှစ်ကနဲ့ မတူဆိုရပေပြီ။

‌အင်္ဂလိပ် ဂျပန်ခေတ်က အလိုတော်ရိများကို ဝင်စားခဲ့ လေသလား မသိ။ 

ဟိုလူတွေ့လည်း မျက်နာချိုသွေးရ ဒီလူတွေ့လည်း မျက်ချိုသွေးရ။

ဒီအချိန်မှာဖြစ်နိင်ရင် သိန်းထီကြီး မပေါက်ချင်ဘူး။ ပြုံးပြုံးလေးနေတဲ့ မျက်နာဖုံးလေး တစ်ချပ်ပဲ တမ်းတမိတယ်။

အဲယားကွန်းခန်းမှာနေထိုင်ရပေမဲ့ ချွေးများပင် ထွက်ချင်သလိုလိုပါပဲ။

အမှန် ခန္ဓာကိုယ်ရုပ်က ဖြစ်နေတာ မဟုတ်ဘူး။ 

နာမ်ဆိုတဲ့ စိတ်ကဖြစ်နေတာပါ။ 

ဒါမျိုးလည်း ကိုယ့်အတွက် ပထမဦးဆုံး နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ ဆုံပဲွဖြစ်တာလည်း ပါတာပေါ့ဗျာ။

ပဲွက ပိုင်ဆိုင်မှု လဲွှပြောင်းပေးအပ်ပဲွ ဆိုရမလား မသိ။

တကယ်ဆို မူရင်းပိုင်ရှင်က ကျနော်ပါ။

ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့တော့ ပိုင်ရှင် အသစ်ဆိုသူ ပေါ်လာပေပြီ။

‌ဆယ်စုနှစ်ချီပြီး ပြုစုပျိုးထောင်ခဲ့ရတဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုကို တနေ့နေ့မှာ လက်လွှတ်ရမည်လို့ သိထားသော်လည်း တကယ်တန်းကြုံလာတော့ ရင်ထဲမှာ ဖော်ပြနိုင်စွမ်းအားအတွက် စကားလုံးများက ရှာမရ။

ကိုယ့်မျက်စိအောက်မှာ ကိုယ့်လက် ကိုယ့်ခြေအဖြစ် ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ရပါသော်လည်း ယနေ့တော့ ယနေ့တော့....။ 

‌အဖေရေ အမေရေ.. တချိန်က အဖေတို့ အမေတို့ ကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ ဝေဒနာတမျိုးကို ကျနော် ယခုနားလည်ခံစားတတ်ပါပြီလို့ ပြောရပါတော့မယ်။

ဘယ်တတ်နိုင်မလဲဗျာ။

ကိုယ်ပေးကမ်းနိုင်စွမ်းအားက ၅၂၈။

သူပေးတာက ၁၅၀၀။ 

မည်သို့မျှ ယှဥ်ပြိုင်နိင်စွမ်းအားမရှိ။

‌ သဘောထားကြီးကြောင်း ပြလို့ ငါးခူပြုံးလေး ပြုံးယုံမှအပ ဘာများတတ်နိုင်မလဲဗျာ။

ပဲွတော်ကျင်းပနေချိန်မှာ ခန္ဓာကိုရိှသမျှ အကြောပေါင်းများစွာကို ဖြေလျှော့ပြီး ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ ဝမ်းမြောက်ကြောင်းပြရတာပေါ့။

ဒီပဲွရိုက်ချက်က ရိုးရိုးသားသားဝန်ခံရရင် မျက်ရည်မကျပေမဲ့ မျက်ရည်တော့ ဝိုင်းမိတယ်။
ဝမ်းနည်းလို့လား ဝမ်းသာလို့လား ဆိုတာ ကျနော် ပိုင်းခြားနိုင်စွမ်း မရှိပါဘူး။

ငယ်စဥ်ကိုယ့်အလှည့် ကလည်း ဒီလိုပါပဲလေ။ 

သူများရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုကို အကြောပေးပြီး ကိုယ် ပိုင်ဆိုင်မှုအဖြစ် ရယူခဲ့တာပဲ မဟုတ်လား။
‌ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီပဲွမှာ ကျနော်ပျော်ပါတယ်။

ဝမ်းလည်းသာပါတယ်။

မိဘတို့ဝတ္တရား ငါးပါးဆိုတဲ့ဆောင်ပုဒ်ကိုလည်း စွမ်းနိုင်သမျှ ထမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့ ကြောင်းပြသနိုင်ပါတယ်။
‌ပြီး တော့ ပြီးတော့ သမီးပေးလို့ သမက်ရဆိုသလို 🌹သားပေးခဲ့ရလို့ သမီးချောချောလေး 🌹တစ်ယောက် ရခဲ့တဲ့ဒီမင်္ဂလာပဲွမှာ ကျနော်ဘာကိုများ တွေးလို့ ဘာကိုများ တမ်းတနေအံ့နည်း။🌹🌹🌹
maungkawlin.blogspot.com

မာတလိ

                      (တိုဟူး)

သူ၏နာမည္က မာတလိ။🦅🦅🦅

ျပည့္စံုေအာင္ေျပာရေသာ္ မာတလိနတ္သား🐲🐲

သိၾကားမင္း 🌤️⛅ခရီးထြက္ေလတိုင္း သိၾကားမင္နဲ႔အတူ လိုက္ပါရသူျဖစ္တယ္။

သူ႔တာဝန္က ရထားထိန္း။☃️⛄

အာဇာနည္နတ္ျမင္းေပါင္း 🦓🦓တစ္ေထာင္နဲ႔ ကႀကိဳးဆင္ထားေသာနတ္ရထားကို ထိန္းေက်ာင္း ေမာင္းနွင္ၿပီး သိၾကားမင္းသြားလိုရာခရီး လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ရသူ ျဖစ္တယ္။

ယေန႔ေတာ့ သိၾကားမင္းက မာတလိ ကို ထူးထူးျခားျခား တာဝန္တစ္ခု ေပးလာတယ္။

သူ႔နတ္ျမင္းရထားနဲ႔ ေအာက္ျပည္(လူ႔ျပည္)က လူတခ်ိဳ႕ကို နတ္ျပည္သို႔ အလည္ပင့္ဖိတ္ၾကား ေခၚေဆာင္လာရန္တဲ့။

အေၾကာင္းကေတာ့ ထိုသူမ်ားက္ို နိဗၺာန္သို႔ မသြားေရာက္မီ ေဝဇယႏၲာျပႆက နတ္နန္းထက္မွာ နတ္စည္းစိမ္မ်ားကို အတူတကြ ေပ်ာ္ပါးခံစားျကရန္ေပါ့။

ဖိတ္ၾကားရမည့္ သူစာရင္းကို မာတလိၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေစတနာ သဒၵါတရား ထက္သန္ၿပီး ကိုယ္ထူကိုယ္ထ တံတား တည္ေဆာက္ရာတြင္ ပါဝင္ေနသူေတြ ျဖစ္ေနတယ္။

ကဲ မာတလိေရ သၾကားမင္းေမ်ွာ္ရွာေရာ႕မည္။ နတ္ျမင္းရထားနဲ႔ လူ႔ျပည္ဆင္းရန္အခ်ိန္က်ပါျပီ။

နတ္ျပည္ ဗီဇာကင္းလႊတ္ခြင့္ရသူ သူေတာ္စင္အေပါင္းတို႔ေရ နတ္ျမင္းရထားစီးျပီး နတ္ဘံုနတ္နန္း နတ္စခမ္းမွသည္္ နိဗၺာန္နန္းသို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေလ်ာက္လွမ္းန္ုိုင္ၾကပါေစေသာ္...... 

မျပားစိန္

                                          တိုဟူး တိုဟူး
ဂါရဝေတာစ နိဝါေတာစ ဂုဏ္ျပဳအပ္သူကို ဂုဏ္ျပဳၾကတာ မဂၤလာတရားေတာ္နဲ႕အညီဆုံး ျဖစ္တာမို႔ ကြ်န္ုပ္အား ဘ၀သင္ခန္းစာ တခုပို႔ခ်သြားေသာ မျပားစိန္ ေခၚ ေဒၚစိန္စိန္(အမည္ လဲႊ)ကို က်ြန္ုပ္တိုဟူးမွ ဤပိုစ့္နဲ႔ဂုဏ္ျပဳပါရေစ ခင္ဗ်ာ...

ေရွးလူႀကီးေတြ ထားရစ္ခဲ့ေလေသာ စကားပုံမ်ား၊ အဆိုအမိန႔္မ်ားဟာ တခါတေလ ကိုယ္နဲ႔တိုက္ဆိုင္ျပီး သင္ခန္းစာယူစရာ ေကာင္းသလို သံေဝဂ ရစရာလည္း ေကာင္းပါတယ္။

ယခု ကိုယ္ေတြ႔ ျဖစ္စဥ္ေလး အေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္တယ္။

ပထမ ဆိုရိုးတခုက အသားလိုလို႔ အရိုးေတာင္းတဲ႔ အျဖစ္ေျပာရမလား မသိဘူး။

ဒီေန႔ညေနခင္းမွာေပါ့ဗ်ာ...

ကိုယ္လက္ႀကံ႕ခိုင္က်န္းမာေရးအတြက္  လမ္းေလ်ွာက္ေနစဥ္ ကားတစ္စီးေပၚမွ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ဆင္းလာတယ္။

အရြယ္မငယ္ေတာ့ဘူး ဆိုရေပမဲ႔ အသက္အႀကီး ႀကီးလည္းေျပာလို႔ မရဘူး။

ခႏၶာကိုယ္အခ်ဳိးအစားနဲ႔ အသားအေရက လက္က်န္စိုစိုေျပေျပရွိဆဲပါပဲ။

လူရႊင္ေတာ္ ကိုေမာ့ေျပာသလို ေျပာရရင္ ရိုရိုေသေသ ကိုင္တြယ္ရင္ ေလးငါးနွစ္ ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့ေနာ္။

 ဒါက သူမ်ားသားသမီးကို အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ၾကည့္ျပီး ရိုးရိုးသားသားေျပာတာပါ။

ဘာစိတ္မွ မရွိပါဘူး။ ဟဲဟဲ…..။

အဲဒီအမ်ိဳးသမီးက က်ဳပ္ကို အေရးတယူနဲ႔  လာႏွတ္ဆက္တယ္။

"ဦးေလး ေနေကာင္းလား မေတြ႔ရတာၾကာျပီေနာ္ ေနျပည္ေတာ္က ျပန္ေရာက္လာမွ ပိုနုေနတယ္"
တဲ႔။

ထိုအမ်ဳိးသမီးက ထူးထူးဆန္းဆန္း လာ ႏွတ္ဆက္ေလေတာ့ ပထမေတာ့ ေၾကာင္သလိုလိုျဖစ္သြားတယ္။

 ဒါေပမဲ့ သူမရဲ႕ေနာက္ဆက္တဲြစကားေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုဘဝင္ ေလဟတ္မ္ိသြားသလိုပါပဲ။

အေႀကာင္းက သူနဲ႔ က်ဳပ္က တျမိဳ႕ထဲသားခ်င္း တစ္ရပ္ကြက္သားခ်င္းမို႔ ေကာင္းစြာ သိရွိေနေသာ္လည္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေခၚေခၚေျပာေျပာ မရွိပါဘူး။

ဒါေပမဲ႔ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ မ်က္နာ မစိမ္းသူမ်ား လို႔ဆိုရမယ္။

သူ႔နာမည္က ရပ္ကြက္ထဲ အေခၚ ငယ္ငယ္က ပ်ားရည္ေရာင္းစားသူမို႔"ပ်ားစိန္မ" လို႔ေခၚၾကတယ္။ မျပားစိန္ေပါ့။

က်ဳပ္တို႔အေခၚ ပ်ားစိန္မ ဟာ ပထမ ရိုးရိုးေအးေအးရွိခဲ႔ေသာ္လည္း သူေဌးသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ကာ စီးပြားေရး အဆင္ေျပလာေတာ့ သူ႔ကိုသူ စိန္စိန္..စိန္စိန္နဲ႔  ရပ္ကြက္ထဲ ေထာင္ေထာင္ျဖစ္လာတယ္။

ရပ္ကြက္ထဲက နိမ့္ပါးသူေတြကိုဆိုရင္ မတူသလို မတန္သလိုေနထိုင္ေလ့ရွိျပီး ၾကာေတာ့ မာနရွင္ ေဒၚစိန္စိန္ ျဖစ္လာပါေလေရာ။

 ေယာက္်ားဖိုးမွဳျဖင့္ေထာင္က်ကာဆံုးသြားေသာ္လည္းမာန္က မက်။

က်ဳပ္နဲ႔မျပားစိန္ ေခၚ ေဒၚစိန္စိန္  ကေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ မႀကာခဏ ဆံုျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔လမ္းသူသြား ကိုယ့္လမ္းကိုယ္သြားနဲ႔ စကားေျပာဖို႔ ေနေနသာသာ ႏွတ္ပင္ မဆက္မိပါဘူး။

ကိုယ္တင္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။

မာန တခဲြသားမို႔ ရပ္ကြက္ထဲက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း သူနဲ႔ဆက္ဆံေရးမွာအေစးမကပ္ၾကဘူး ေျပာရမွာေပါ့။

ထားပါ။ ဒီေန႔က်ဳပ္ကို ႏွတ္ဆက္တဲ့ အေၾကာင္းေျပာမယ္။

ပထမေတာ့ မျပားစိန္ က ကိုယ့္ကိုႏွတ္ဆက္တာမွ ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ ေနာက္လွည့္ႀကည့္မိေသးတယ္။

ကိုယ့္ေနာက္မွာ လူတစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး။

ဟုတ္ပါျပီ ကိုယ့္ကိုႏွတ္ဆက္တာပဲဆိုျပီး ေအာ္ အင္း ေကာင္းပါ့ဗ်ာ ေကာင္းပါ့ဗ်ာလို႔ ျပန္ႏွတ္ဆက္ရတာေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔သူကို ခဏတာ မာေၾကာင္းသာေၾကာင္းခဏတာ ရပ္ျပီး စကားေျပာေနမိတယ္။

အဲဒီအခ်္ိန္မွာ မျပားစ္ိန္ဟာ ရပ္ကြက္ထဲက ဆိုင္ကယ္ျပင္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုလည္း ေဖၚေဖၚေရႊေရႊ နဲ႔ စကားလွမ္းေျပာေနပါေသးတယ္။

 ျပီးမွ ကိုယ္တိုင္ကားေမာင္းထြက္သြားတယ္။

ဒီေန႔ ဘယ္တုန္းကမွ စကားမေျပာဖူးသူက ကိုယ့္ကိုအေရးတယူ လာျပီးစကားေျပာသလို ဆ္ိုင္ကယ္္ျပင္ဆရာကိုလည္း ရင္းႏွီးႏွီးႏွတ္ခ်ဳိခ်ဳိနဲ႔ စကားေျပာေနေလေတာ့ ထူးဆန္းေနသလိုပဲ။

စိတ္ထဲလည္း မတင္မက်ေပါ့။ ဒီေန႔ မျပားစိန္တစ္ေယာက္ ထူးျခားေနပါလား အခ်ဳိးေတြေျပာင္းေနျပီလား။

လူက လမ္းသာေလွ်ာက္ေနရသည္ စိတ္က မျပားစိန္ထံေရာက္ေနသည္.။သူ႕လုပ္ရပ္ကို စဥ္းစားမရ။

မျပားစိန္ တစ္ေယာက္ဟာ မုဆိုးမ ျ ဖစ္တာမွ မႀကာေသးဘူး ထူးထူးျခားျခား ကိုယ့္မ်ား လာေႀကြေနေရာ့လားလို႔ ေပါက္ကရ ေတြးေနမိေသးတယ္။

ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္ ကိုယ္ခ်ဥ္ႀကည့္ရတာေပါ့။

မျဖစ္နိုင္။ ကိုယ္မွာလည္း သားနဲ႔ မယားနဲ႔။
သူ႔မွာလည္း သားနဲ႔ သမီးနဲ႔ ...

ဒါျဖစ္ရင္ ဘာလဲ ဘယ္လိုလဲ ဘာသေဘာလဲ..

ေတြးရင္း ေငးရင္းျဖင့္ အိမ္ကိုသာ ေရာက္လာတယ္။

အေျဖကမရ။

အိမ္ထဲေရာက္သည္ႏွင့္စားပဲြေပၚတြင္ ဖိတ္စာေလး တစ္ေစာင္ကိုေတြ႔ရသည္။

ယင္းဖိတ္စာေၾကာင့္ က်ဳပ္အိပ္ေထာင္ထဲမွ မရွိမဲ႔ ရွိမဲ႔ ေငြစကၠဴ အရြက္ၾကီး တစ္ရြက္ ခုံထြက္ရေတာ့မည္။    ဖိတ္စာဖတ္ျပီးမွ က်ဳပ္လိုခ်င္ေသာ   အေျဖက ေပၚလာသည္။

 ေအာ္ မျပားစိန္ရဲ႕သားမဂၤလာေဆာင္ပါလား။

   

တကယ္ေတာ့  မျပားစိန္ ေခၚ ေဒၚစိန္စိန္က ဘူးသီး သီးမွ အရီးေတာ္သည္ ဆိုရိုးစကားကိ ုလက္ေတြ႔ အသံုးခ်သြားသလို က်ဳပ္ကလည္း သံုးစေလာင္းကုန္မွ ေျပာင္းဂ်ဳံမွန္းသိသူ လို ျဖစ္ေနေရာလားဗ်ာ။

အခြင့္အေရး လာဘ္လာဘရရန္ အေၾကာင္းမျမင္ေသာအခါ အေရး တယူမရွိပဲ -

အခြင့္အလမ္းရယူစရာ ျမင္လာေသာအခါမွ အေရးတယူျပဳလာသည့္ ေအာ္ မျပားစိန္ လိုလူ နဲ႔ အခ်ိန္လြန္မွ အသ္ိေနာက္က်ေသာ က်ဳပ္လိုလူ  ကမၻာေပၚမွာ မည္မွ်ရွိပါလိမ့္ေနာ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလာကအသံုးခ် အသိပညာေပးတဲ့ မျပားစိန္ ေခၚ ေဒၚစိန္စိန္ တစ္ေယာက္ကိုျဖင့္ ေလးစားဂုဏ္ျပဳပါတယ္ဗ်ာ။

                                                တိုဟူး တိုဟူး

👱‍♀️👱‍♀️ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သူမ်ား👩‍👩‍

                                            တိုဟူး တိုဟူး
       
ျမန္မာတို႔ရဲ႕ေစတနာသဒၵါတရား ထက္သန္မႈဟာ အလြန္ဂုဏ္ယူ ၀မ္းေျမာက္စရာ ေကာင္းလွသလို စိတ္ထားျမင့္ျမတ္မႈကိုလည္း ယေန႔ျဖစ္ရပ္ကိုၾကည့္ၿပီး တန္ဖိုးထား ေလးစားမိပါတယ္ဗ်ာ။

လြန္ခဲ့ေသာေလးငါးရက္ကစၿပီး ရပ္ကြက္အလွဴ ရွင္သံုးေလးဦး၏ မတည္ေငြေလးျဖင့္ ပ်က္စီးေနတဲ့ သစ္သားတံတားကို အမာခံကြန္ဂရစ္တံတား အျဖစ္ ကိုယ္ထူက္ိုယ္ထစနစ္ျဖင့္ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေနခဲ့ပါတယ္။

လုပ္ဆိုလို႔တာ လုပ္လိုက္ၾကသည္။

အစက အစီအစဥ္ စနစ္တက်မရိွ။

တံတားေဟာင္းအစုတ္က္ို ဖ်က္သူက ဖ်က္
တူးသူကတူးနဲ႔ စုေပါင္းၿပီး ျပင္ဆင္ေရးလုပ္ငန္း စတင္လုပ္လ္ုိက္သည္။

တံတားကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေနစဥ္ တည္ေဆာက္ေရး ဦးစီးဦးေဆာင္ေနသူမ်ားမွာ ဆက္တာလုပ္ေနရေပမဲ့ မ်က္ခံုးက တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ရသလို မ်က္ျဖဴ ကလည္း ဆိုက္ခ်င္ၿပီ။


အေၾကာင္းမွာ ေငြေၾကးျပည့္စံုမႈမရိွသလို
ကိုယ္ရဲ႕ စီးပြားေရးကိုယ္ခံအားနည္းမႈ လည္းပါသည္။

ကိုယ့္ရိွတာေလးနဲ႔ မေလာက္ငွပါက တန္းလန္းႀကီးျဖစ္ေနရင္ ဒုကၡေပါ့။

ရပ္ကြက္ထဲ ရွက္စရာႀကီး မ်က္နာဘယ္ျပရပါ့။

ဤတြင္ stee platform ႏွင့္ပါတ္သက္၍ social media ၏ အသံုးဝင္ပံုမ်ားအား ေတြေတာရင္း စိတ္ကူးဝင္လာရပါသည္။ အျခားမဟုတ္ပါ ။

Facebook ၏ အသံုဝင္ပံု အမ်ားအျပားရွိရာတြင္ အလြန္အက်ိဳးမ်ားေသာ အရာတခုမွာ အလွဴ ခံရာတြင္ျဖစ္ပါသည္။

ျပဳ ျပင္ေနတဲ့ တံတားကို ဓာတ္ပံုရ္ိုက္ ။

ၿပီးအလွဴ ရွင္စာရင္းေဘာမွာေရး လမ္းေဘးမွာ ေထာင္ ။

ကြၽန္ုပ္တို႔ ဒီလ္ုိ ဒီလိုလုပ္ေနပါတယ္ ။

ၿပီးေတာ့ facebookကေန
😭😭က်ဴ းမီးယား က်ဴ းမီးယား 😭😭လို႔ ေအာ္လိုက္တယ္။

အို ဘာေျပာေကာင္းမလဲ
ဆိုင္ကယ္စီးၿပီး အရွိန္နဲ႔စီးသြားတဲ့ ခတ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္မေလးကလည္း ျပန္လွည့္လာၿပီး ေရာ႕ အလွဴေငြ ၂၀၀၀၀ိ/တဲ့ 🥰🥰
 
ပန္းရံလုပ္ေနတဲ့ သူ႔ရည္စားေဟာင္းကို နဂါးမ်က္ေစာင္း တခ်က္ျပစ္လိုက္ေသးတယ္။😅😅

အလုပ္က ျပန္လာၿပီး ကြမ္းယာ ပလုတ္ ပေလာင္း ဝါးေနတဲ့ မီးရထားလမ္းဗိုလ္ႀကီး ကလည္း လက္ကေလး နွစ္ေခ်ာင္းေထါင္ျပတယ္။ ၂၀၀၀၀ိ/တဲ့။

အခုေတာ့ မပါဘူး။ အေႂကြး ေနာက္ေန႔မွယူတဲ့။🤪🤪

လခြီးတဲ့ လမ္းဗိုလ္ႀကီးရယ္- ဝမ္းသာေနတာ အျပည့္အဝ မသာလိုက္ရဘူး။😇😇

ေနာက္ ကေလးထိန္းရင္း လမ္းေလ်ွာက္လာတဲ့ ကေလးအေမကလည္း သူ႔ေယာက်္ာမသိေအာင္ နွစ္လံုးသံုးလံုး ထိုးဖို႔ယူလာတဲ့ ဘတ္ေငြ ၁၀၀၀၀ကို ပက္ကနဲေပါ့။😍😍

ရထားစက္ေခါင္းေပၚက စက္ဗ္ိုလ္ႀကီး ကလည္း စိမ္းျပာျပာ ၂႐ြက္ ျပစ္ခ်လိုက္တယ္။

အခါမေကာင္းေပမဲ့ ေစတနာကေတာ့ အျပည့္သားေနာ္။😘😘😘

ပညာတံခြန္ကိုယ္ပိုင္ေက်ာင္းနားက လူတစ္ေယာက္ ကလည္း ဖုန္းဆက္တယ္။
မနက္ျဖန္ေက်ာင္းလာခဲ့ပါတဲ့။

ဘာသေဘာေခၚသလဲ မသိေခ်။🧐🧐

ေကာလင္းၿမိဳ႕ လွဴ တဲ့တန္းတဲ့ေနရာမွာ ထိပ္ကဆိုေတာ့ ရိုက္မလႊတ္ဖူးလို႔ေတာ့ ထင္တာပါပဲ။😀😀
ခရီးသြားစရာရိွလို႔ အိမ္ကို လွဴ ဖို႔ မွာထားမယ္။ ဆက္ဆက္လာပါတဲ့။ အလုပ္မအားသည့္ၾကားက ဖုန္းဆက္လာတယ္။

ၿပီး ဟို ေကာ္တရာ ကပ္စီနည္း သိန္းကားပစၥည္းဆိုင္ကလည္း ၃၅၀၀၀ိ/တဲ့။🚗🚗

အဖြားႀကီး တစ္ဦးကလည္းပထမ တစ္သိန္း ေနာက္ထပ္ တစ္ေသာင္းငါးေထာင္တဲ့။🍇🍇🍓
ေနာက္လိုရင္ ဆက္လွဴ မယ္တဲ့။

မာနႀကီးတခဲြသားနဲ႔ အပိုဂ်ီး ကလည္း တံတားနား ေကာင္ေလးေတြေရွ႕ေယာင္ေပ ေယာင္ေပလာ ဟန္ေရးျပေနတယ္ ထင္တာ ၁၀၀၀၀ိ/တစ္႐ြက္ ပက္ကနဲ🌺🌺🌺

Ktv မာဆပ္ၾကေတာ့ သိန္းခ်ီသံုးေနတဲ့ ဟိုငမူးကေတာ့ သူ႔ဇနီးအစစ္ပါလာလို႔လား

မသိဘူး။ ေနာက္ေန႔မွတဲ့🤪🤪

လွဴ သူေတြ အေၾကာင္း ေျပာရရင္ေတာ့ မကုန္ပါဘူး။

👎👎စည္ပင္ကို အားကိုးလို႔ မရဘူး။ငိုျပသြားတယ္😭😭😭
 
🇲🇲🇲🇲တံတားတစ္လံုးဆက္လုပ္မယ္။🇲🇲🇲🇲
 
ကုသိုလ္ ပါ၀င္လွဴ ဒါန္းလိုသူမ်ား အေနျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ေရးေကာ္မတီ
ဦးေက်ာ္တင့္ ( 09442078274) 🐇🐇
ဦးျမင့္စိုး(09790602206) 🐈🐈
ဦးေထြး ရာအိမ္မွဴ း🐓🐓
ေဒၚသန္းၾကည္🦜🦜တို႔ ထံ ဆက္လွဴနိုင္တယ္ေနာ္။
လွဴတဲ့သူ တစ္ဦးျခင္းေျပာရရင္ စာေလးသြားစိုးလို႔ ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေစတနာရွင္စာရင္းကို အတိုခ်ဳပ္ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္ေနာ္
အားလံုးလိုရာဆႏၵ ျပည့္ဝၾကပါေစဗ်ာ👨‍👨‍
********************************

#တံတားအလွဴ ရွင္စာရင္း🤴👸🤴👸
၁။ေဒၚသန္းၾကည္ ရွမ္းကုန္ ၁၀၀၀၀၀ိ/
၂။ဦးထိုက္+ဦးျမတ္ေက်ာ္ထြန္ Formula ေရသန္႔ ၅၀၀၀၀ိ/
၃။ဦးေက်ာ္စြာထြန္း+ေဒၚခင္ျမင့္ဦး ရွမ္းကုန္း
ဘိလပ္ေျမ ( ၁၂ )အိပ္
၄။ဦးေအာင္၀င္း+ေဒၚစန္းျမ၀င္း ျမတရာကြမ္း
၅၀၀၀၀ိ/
၅။ဦးခင္ေမာင္ေထြး+ေဒၚသန္းသန္း၀င္း
ေ႐ႊေတာင္ေန၀င္း ၆၀၀၀ိ/
၆။ေဒၚ၀င္းျမင့္ ရွမ္းကုန္း ၅၀၀၀ိ/
၇။မေအးအိအိၿဖိဳး သန္းႂကြယ္၀ငး္ကြမ္း ၁၀၀၀၀ိ/
၈။ေဒၚျမ မိသားစု ရွမ္းကုန္ ၅၅၀၀ိ/
၉။ဦးေက်ာ္မိုး မိသားစုရွမ္းကုန္း ၅၅၀၀ိ/
၁၀။ဦးတိုးတိုး၀င္း မိသာစု ရွန္းကုန္း ၅၅၀၀ိ/
၁၁။ဦးကံႀကီးမိသားစု ရွမ္းကုန္း ၃၀၀၀ိ/
၁၂။ေဒၚၾကည္စိန္ မိသားစုရွမ္းကုန္း ၆၀၀၀ိ/
၁၃။ဦးသန္းေဖ-ေဒၚခင္ၾကည္ ရွမ္းကုန္း ၁၃၀၀၀ိ
၁၄။ေဒၚပို/ေဒၚေသာင္း ရွမ္းကုန္း ၃၀၀၀ိ/
၁၅။မစီတူး ေအာင္မဂ္လာ ၂၀၀၀ိ/
၁၆။ဦးခင္ေမာင္၀င္း သိန္းမိသားစုကား ပစၥည္းဆိုင္ ၃၅၀၀၀ိ/
၁၇။ဦးခင္ေမာင္ေထြး ရာအိမ္မွဴး
ရွမ္းကုန္း ၁၀၀၀၀ိ/
၁၈။ဦးစိုးျမင့္-ေဒၚေအာင္
ရန္ကုန္နာရီဆိုင္ ၅၀၀၀ိ/
၁၉။ဦးျမင့္ေအာင္ ေဒၚသန္းျမ ရွမ္းကုန္း ၅၀၀၀ိ/
၂၀။ဦး၀င္းေမာင္ကိုရည္စူး၍ ေဒၚေအာင္ေမ
ရွမ္းကုန္း ၆၀၀၀ိ/
၂၁။ဦးစန္လြင္ ေဒၚနဲြ႕နဲြ႕ ရွမ္းကုန္း ၆၀၀၀ိ/
၂၂။ဦးေက်ာ္တင့္-ေဒၚ၀င္း၀င္းမာ သား
ေမာင္၀င္းသူရေဇာ္ မိသားစုရွမ္းကုန္း ၅၀၀၀၀ိ/
၂၃။ေဒၚေက်ာ္ မိသားစု ရွမ္းကုန္း ၃၀၀၀၀ိ/
၂၄။ေဒၚၾကည္ၾကည္၀င္း ရွမ္းကုန္း ၅၀၀၀ိ/
၂၅။ ဦးျပဴ း မီးရထား ေကာလင္း ၂၀၀၀ိ/
၂၆။ဦးတင္ဦး-ေဒၚေသာင္းရီ ရွမ္းကုန္း ၁၀၀၀၀၀ိ/
၂၇။ဦးရဲလင္းအအန၂သံလမ္း မီးရထား ၅၀၀၀ိ/
၂၈။ဦးကံသာဦး-ေဒၚျမင့္ျမင့္ခိုင္
ေအာင္သေျပ ၂၀၀၀၀ိ/
၂၉။ဦးတင့္လြင္-ေဒၚစိုး ရွမ္းကုန္း ၅၀၀၀ိ/
၃၀။ဦးေက်ာက္ခဲ မီးရထား ၅၀၀၀ိ/
၃၁။ဦး၀င္းဆန္း-ေဒၚသူ မီးရထား ၁၀၀၀ိ/
၃၂။ကိုကို္ေအာင္-မသီတာစိုး မီးရထား ၃၀၀၀ိ/
၃၃။ဦးေစာေအာင္နွင့္ဇနီး မီးရထား ၁၀၀၀ိ/
၃၄။ဦးတင္လွ-ေဒၚျမရီ မီရထား ၂၀၀၀ိ/
၃၅။ဦးသိန္းထိုက္နွင့္ဇနီး မီးရထား ၁၀၀၀ိ/
၃၆။ဦးသန္းနိုင္ မိသားစုအအန ၁ သံလမ္း
ျမန္မာ့မီးရထား ၂၀၀၀၀ိ/
၃၇။ ဦးေအာင္၀င္း မသီတာေအး
စက္ဗိုလ္ မီးရထား ၂၀၀၀ိ/
၃၈။ဦးေအာင္၀င္းနိုင္-မဂီတာမာလာ
ရွမ္းကုန္း ၃၀၀၀ိ/
၃၉။ဦးၫြန္႔၀င္း မသန္းသန္းေ၀
မိသားစု ရွမ္းကုန္း ၂၅၀၀၀ိ/
၄၀။ဦးမင္းသူ (ေကာင္းျမင့္ျမတ္ ဟိုက္ေျဒာလစ္ နွင့္ ယႏၲရား အပိုပစၥည္းေရာင္းဝယ္ေရး)ၿမိဳ႕မ
ျမိဳ႕ကုန္းရပ္ ၃၀၀၀၀ိ/🌺🌺
၄၁။ကိုေဇာ္နိုင္- မယမင္းေထြး မိသားစု
မီးရထား ၅၀၀၀ိ/🍁🍁
၄၂။ကိုလွရွိန္ -မနဲြ႕ မိသားစု
မီးရထား ၁၀၀၀ိ/💐💐
၄၃။ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္ဇာ ( ၿငိမ္း ) ၅၀၀၀ိ/🍀🍀
၄၄။ဦးတင္ေမာင္ မိသားစု
မီးရထား( ၿငိမ္း ) ၁၀၀၀ိ/🌳🌳
၄၅။ဦးေက်ာ္ထြန္း လုပ္ငန္းအုပ္
မီးရထား ေကာလင္း ၂၀၀၀၀ိ/🌼🌼
၄၆။ဦးစိုးျမင့္ေအာင္ အဂၤ်င္နီယာမွဴ း
မီးရထား ႐ြာေထာင္ ၁၀၀၀၀ိ/🌿🌿
၄၇။ေဒၚႏြဲ႕ႏြဲ႕ရီ ဆရာမ အထက၁ ၅၀၀၀ိ/☘️☘️
၄၈။ဦးထြန္းသိန္း AE မီးရထား ၂၀၀၀၀ိ/💐💐
၄၉။ ဦးထြန္းသိန္း ကို ရည္စူး၍
ေဒၚျမင့္ျမင့္ ေျမာက္အင္း ၅၀၀၀ိ/🌲🌲
ဤကဲ့သို႔ ေစတနာေရွ႕ထား ေမတၲာပြားၿပီးလွဴ ဒါန္းရေသာ အက်ိဳ းအားေၾကာင့္--🌷🌷
လူ႔ေလာကမွာ ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ႔ ေသာကေတြ ပရိေဒဝေတြ ကို ေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္
လႊားၿပီး 🌺🌺
စီးပြားဥစၥာ ဒီေရအလား တိုးပြားကာ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္းမ်ား ၿပီးျပည့္ပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းပါတယ္ ခင္ဗ်ာ🌹🌹🌹

ေငြစာရင္းရွင္းတမ္း ေနာက္ေန႔မွ ဆက္တင္မယ္။
လူႀကီးမင္းတို႔၏ ေစတနာသဒၵါအားျဖင့္ ျဖစ္တည္လာေသာ တံတားသစ္ေပၚျဖတ္သန္း သြားလာၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္သာယာ ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစဗ်ာ👩‍❤️‍👭👭🚶‍♀️🚶

မ်ဳိးဆက္သစ္

                   မ်ဳိးဆက္သစ္  

                                                      တိုဟူး တိုဟူး

တိုးတက္ၾကီးပြားျခင္း နဲ့ပတ္သက္ျပီး မွတ္သားဖူးတာေလး တစ္ခုရွိတယ္။

နိုင္ငံတစ္န္ုိင္ငံရဲ႕ တိုးတက္ၾကီးပြားျခင္း (သို႔မဟုတ္)ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးျခင္း ဆိုတာ မ်ဳိးဆက္သစ္လူမ်ား အေပၚ မူတည္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ 

မ်ဳိးဆက္သစ္လူေတြက မ်ဳိးဆက္ေဟာင္းလူေတြထက္သာရင္ လက္ရွိထက္သာလြန္တိုးတက္မယ္။

မ်ိဳးဆက္သစ္လူေတြက မ်ဳိးဆက္ေဟာင္းလူမ်ားထက္ ညံ့သြားရင္ လက္ရွိထက္ဆုတ္ယုတ္သြားမယ္။

အဲဒီ ဥပမာကို ေရွေရွေ၀းေ၀း သြားမၾကည့္နဲ႔ က်ဳပ္တို႔ ျမန္မာျပည္ သမိုင္းေၾကာင္းကိုသာၾကည့္ပါ။

 နိုင္ငံေရႊထီးေဆာင္းခဲ့စဥ္  ကာလက မ်ဳိးဆက္လူေတြနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ကာလ မ်ဳိးဆက္လူေတြ ဘာေတြကြာဟ သြားလဲ။ 

တိုတိုေျပာရရင္ ပညာေရး က်န္းမာေရး စီးပြားေရး လူမွဳေရး အားကစား အစစအရာရာ ကြာဟသြားတယ္။ 

တိုးတက္လာတာဆိုလို႔  မူးယစ္ေဆးနဲ႔ စစ္ေျမျပင္ေတြပါပဲ။

စာေရးဆရာႀကီး ဆရာဦးေအာင္သင္းရဲ႕ ေဟာေျပာခ်က္တခု က် ဳ ပ္ ရင္ထဲမွာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ စဲြေနတာေလးရွိတယ္။

 "မင္းတို႔ဘဝမွာ လုပ္စရာႏွစ္ခုပဲရိွတယ္.. မင္းတို႔ရဲ႕ဘဝကို မင္းတို႔မိဘေတြထက္ ပိုသာလြန္တဲ့ဘဝ ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားရမယ္-- မင္းတို႔ရဲ႕သားသမီးေတြကို မင္းတို႔ဘဝေတြထက္ပိုၿပီး ေကာင္းမြန္ေအာင္စြမ္းေဆာင္ေပးရမယ္တဲ႔--"

 ဆိုလိုတာက ဘဝရဲ႕ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ မ်ဳိးဆက္တိုင္းမွာ တိုးတက္မွဳဟာ သာလြန္ရမည့္ေပါ႔။

 ႀကံဳတံုးေျပာရဦးမယ္။ ႀကြားတယ္လို႔လည္း မထင္နဲ႔။ မေျပာပဲ မေနနိုင္ေလလို႔ ေျပာရမွာပဲ။

 ေျပာျပန္ေတာ့လည္း က္ုိယ့္ဂုဏ္ကို ကိုယ္ေဖၚ မသူေတာ္ ခုနွစ္ပါး ထဲက လူျဖစ္ရမွာလည္း စိုးပါရဲ႕။

 ဟိုးးး တခ်ိန္ ျပန္မရတဲ႔ အတိတ္က ငယ္စဥ္အေၾကာင္းေလး ျပန္ေျပာျပမွ ျပည့္စံုပါမယ္။

က်ဳပ္ကို ျမိဳ႕ျပနဲ႔ေဝးလြန္းလွတဲ႔ ေတာေခါင္ေခါင္ ရြာဇနပုဒ္မွာ ေမြးဖြားခဲ႔တယ္။ 

ဘယ္မွ်ေတာေခါင္သလဲ ဆိုရင္ ရြာလူတခ်ဳိ႕ဟာ စက္ကိရိယာပစၥည္းနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ေမာ္ေတာ္ကားတို႔ ရထားတို႔ မေျပာနဲ႔ စက္ဘီးပင္မျမင္ဖူးဘူး။

 စက္ဘီးကိုျမင္ရင္ပင္ အံ့ၾသေနပါတယ္။ ဘီးေလးႏွစ္ဘီးနဲ႔ ေျပးတာ ေျမျပင္ကို လဲွမက်ဘူးေပါ့။ 

       

ျပီးေတာ့ ေရေႏြးေငြ႔ ရထားစက္ေခါင္းမည္းမည္းၾကီးကို ပထမဆံုး ျမင္ေတြ႔ကာစ ဆိုရင္

ေၾကာက္လြန္းလို႔ အနားပင္ မကပ္ရဲဘူး။

မီးရထား ဟြန္းသံၾကားရင္ကို လန္႔ေနေတာ့တာဗ်။

ေတာသားျမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ ျမင္ျမင္သမ်ွဟာ အထူးဆန္းၾကီးပါပဲ။

 ျမိဳ႕လယ္ေခါင္က နာရီစဥ္ကိုပင္ ဘုရားေစတီထင္တဲ့ေကာင္။

အဲဒီေလာက္အထိ အသ္ိပညာေခါင္းပါးတဲ့ အရပ္က လူ။

ေမြးရပ္ေျမကို အတိအက်ေျပာရရင္  မိတၳီလာခရိုင္ မလိွဳင္ျမိဳ႕နယ္ေပါ့။

 ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းျဖစ္ေပမဲ့ အရမ္းေတာေခါင္တယ္။ အရမ္းဆင္းရဲတယ္။

က်ဳပ္တို႔ရြာ တစ္ရြာလံုးမွာ လူဦးေရ ႏွစ္ရာေက်ာ္ရွိတယ္။ 

လူႏွစ္ရာေက်ာ္မွာ ေက်ာင္းသားက ဆယ္ေယာက္- ဆယ္ေယာက္မွာမွ က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္း ဆယ္တန္းေအာင္တယ္။

စာေမးပဲြေအာင္ေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ  အေမက ဂုဏ္ျပဳ စကားတစ္ခြန္းဆိုတယ္။

"ငါ့သား မင္းက အေမတို႔ရဲ႕ဗိုလ္ႀကီး ကိုလူေခ်ာ ျဖစ္သြားျပီတဲ႔"

အေမ့ရဲ႕ဂုဏ္ျပဳမွဳဟာ က်ဳပ္အတြက္ အားေဆးျဖစ္ရသလ္ို လူကလည္း ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြျဖစ္ခ်င္သလိုပါပဲ။

ဒါေပမဲ့ ရြာထဲ မနာလိုသူေတြက  တီးတိုး တီးတိုးနဲ႔ ေျပာႀကတာရွိတယ္။ 

အႏူေတာက ကိုလူေခ်ာတဲ႔။ 

အစေတာ့ အဲဒီဆိုလိုခ်က္ကို သေဘာ မေပါက္ခဲ႔ဘူး။

 ေနာက္မွ စဥ္းစားမိတာက ရြာမွာ မူလတန္းေက်ာင္းပဲ ရွိတယ္။

အလယ္တန္းနဲ႔ အထက္တန္းက ျမိဳ႕ျပမွာပဲရွိတယ္။

 ေရွးရိုးဆန္တဲ႔ ရြာလူေတြ အသိတရားက ေလးတန္းေအာင္ရင္ ေက်ာင္းထြက္ေပါ့။

                                     

 သေဘာက ေသစာရွင္စာ ေရးတတ္ေတာ္ျပီ ။ ျပီး မိဘရိုးရာ ေတာင္သူလုပ္ ေပါ့။

တခ်ဳိ႕မိဘေတြက မိန္းခေလးေတြဆို ေက်ာင္းပင္မထားဘူး။

အဲဒီလို လူမွဳ၀န္းက်င္မွာ လူျဖစ္ခဲ့ရတဲ႔ က်ဳပ္အေမဟာလည္း စာလံုးဝမတတ္ရွာဘူး။ 

အေဖက ခုႏွစ္တန္းအဆင္႔ ပဲရွိတယ္။ အစ္မအႀကီးႏွစ္ေယာက္က ေလးတန္းထြက္ ။

 ရြာက ေတာေခါင္ေခါင္ျဖစ္ရသည့္အထဲ ရြာထဲမွာ ျမို႕တက္ျပီး ဆယ္တန္းေအာင္သူ ဆိုလို႔ မွတ္မွတ္ရရ က်ဳ ပ္ အရင္ သံုးေယာက္ပဲရွိတယ္။

 ဘဲြ႕ရသူက က်ဳပ္တစ္ေယာက္ထဲပဲရွိတယ္။

 အခုေတာ့ ဘဲြ႕ရ(ပညာတတ္မေျပာဘူးေနာ္)ေတြမ်ားေနပါျပီ။

က်န္တာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း သင္ပုန္းႀကီးထြက္နဲ႔ မူလတန္းေက်ာင္းထြက္ေတြပဲ။

  အဲဒီလို ပညာေရးေပၚ အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းသူေတြၾကားမွာ ႀကီးျပင္းျပီး ျမိဳ႕တက္ ဆယ္တန္းေအာင္ေလေတာ့ က်ဳပ္က အႏူေတာထဲက  ကိုလူေခ်ာ ျဖစ္ရတာေပါ့။

 ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေဖ အေမထက္ေတာ့ အတန္းပညာ သာသြားျပီဆိုရမယ္။

တကယ္လို႔သာ က်ဳပ္မိဘက ေက်ာင္းမထားခဲ့ရင္ (သုိ႔မဟုတ္) က်ဳပ္စာမက်ဳိးစားခဲ့ရင္ က်ဳပ္ဘ၀က လယ္ေတာမွာ ဖားရွာ ငါးရွာနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းရမွာေပါ့။

ယခုေတာ့ အႏူေတာရဲ႕ကိုလူေခ်ာက ကိုယ့္ထက္သာတဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ကိုလူေခ်ာ ေလးေယာက္ကို ထပ္ဆင့္ ေမြးထုတ္လိုက္ပါျပီဗ်ာ။

ပထမသားၾကီးက ဆရာ၀န္ ။ ဒုတ္ိယသားက အဂ်ၤင္နီယာ။

တတိယသားက IT ေက်ာင္းသား ။- စတုထၱသားက အလယ္တန္းေက်ာင္းသား။

မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြက  ေလာကၾကီးကို အက်ဳိးျပဳရန္အတြက္ ထိုက္သင့္ေသာ အတန္းပညာကို ပိုင္ဆိုင္ျပီးျပီ။

  ဒါေပမဲ့ ဘ၀ရွင္သန္ဖြင့္ျဖိဳးရန္  ဆက္လက္လည္း သင္ယူေလ့လာေနရဦးမည္ျဖစ္သည္။ 

 မ်ဳိးဆက္သစ္ သား ကိုလူေခ်ာမ်ား ဘ၀က ရုိးရွင္း တည္တည္ျင္ိမ္ျင္ိမ္ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္လုိ႕ထင္ရေပမဲ့ တကယ့္တကယ္ေတာ့ လွဳိင္းၾကီးျပီး ေလထန္ေနတဲ့ ေရျပင္ကို ေလွငယ္ စီးျပီး သြားခဲ့ရသလိုပါပဲ။

                                                

ဘယ္လူး  ညာလိမ့္ လွဳိင္းေတြကိုေက်ာ္ ေရ၀ဲကိုေရွာင္ ေရျပင္ကိုေက်ာ္ျဖတ္ျပီး မႏွစ္ေအာင္ က်ဳိးစားခဲ့ရတယ္။

 ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ဘ၀အေမာရိုက္ခ်က္ကို  ပဲ့ကိုင္ရွင္သာ အသိဆံုးပါ။ 

 ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ကို ေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ခဲ့ပါျပီ။

ဒါေပမဲ့ ဒီကိုလူေခ်ာေတြကို  အနူေတာက ကိုလူေခ်ာေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။

ဒါဟာ ဘ၀ရဲ႕တစ္ဆစ္ခ်ိဳးတစ္ေကြ႕ျဖစ္တဲ့ ျမစ္ျပင္ေလးပဲရွိပါေသးတယ္။

 ေရွ႕မွာ ပင္လယ္ျပင္ရွိတယ္။ ပင္လယ္ျပင္ကို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္မွသာ အေမေျပာတဲ့ ကိုလူေခ်ာ ။ 

ထူးခြ်န္တဲ့ ကိုလူေခ်ာ ျဖစ္ေပမယ္ေပါ့။ျပီး ဆင့္ကဲ တိုးတက္ေသာ မ်ဳိးဆက္မ်ားလည္း စြမ္းေဆာင္လာေပမယ္ေပါ့။

ဆိုလိုတာက ကိုယ့္နယ္ပယ္အ၀န္းအ၀ိုင္းအတြင္းမွာသာ လသာမေနပါနဲ႔။

ကမၻာယွဥ္ျပီး  ထူးခြ်န္ေအာင္က်ဳိးစားၾကပါလို႔။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလးစားဂုဏ္ယူပါတယ္ သား ကိုလူေခ်ာတို႔ရယ္---

   

                                             ေမာင္ဦး(တိုဟူး) ေကာလင္း