အခ်စ္ႏွင့္မရဏ ေရစီးေၾကာင္းတြင္ ေမ်ာပါေနရေသာ လူဘံုဘ၀တြင္ တန္ဘိုးရွိရွိ ေနထိုင္ျပီး အကုသိုလ္ကင္းမွသာ လူျဖစ္က်ဳိးနပ္ပါလိမ့္မည္။
ေကာင္းကင္ေမေမ တိုဟူး တိုဟူး
Tuesday, January 1, 2019
ဟြန္းသံေလးတခ်က္ ႀကားပါရေစ
"မမ" ေရ
စာမေရးျဖစ္တာလည္းႀကာျပီေနာ္။
ေရးခဲ႔တဲ႔စာမ်ားကလည္း အရည္မပါ အဖတ္မပါ အရူးလြယ္အိပ္ပါပဲ။
ဒါေပမဲ႔ ဒီတစ္ႀကိမ္တခါေတာ့
တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ႕
ႏွုတ္ခမ္းႀကားကလွ်ံက်လာမဲ႕
စကားလံုး ေလးေတြဆိုတာ ယံုပါ မမရယ္။
စကားလံုးေတြမွာ သံစဥ္မညီညာခဲ႔ဘူး ဆိုရင္ မမနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး ျဖစ္တည္လာတဲ႔
ရင္တြင္းျဖစ္ စကားလံုးေလးေတြမို႔
ခြင့္လႊတ္ပါလို႔ ေျပာပါရေစ မမရယ္။
ယခုတေလာ မမနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး တိတ္ဆိတ္ေနမိတယ္ဆိုရမွာလား
အထီးက်န္ေနတယ္ ေျပာရမွာလား မသိပါဘူး။
တရက္မွာ မမဆီက စာေလးတစ္ေစာင္ေရာက္လာတယ္။
လမ္းခဲြႀကပါစို႔ ဆိုတဲ႔ ႏွတ္ဆက္စာေလးေပါ့။
မမရယ္.. မမနဲ႔ ေတြ႔ဆံု ႀကံဳခိုက္ စတင္ကတည္းက အခ်ိန္တန္ရင္ ခြဲခြာျခင္းက ေရာက္လာမွာပဲဆိုတာ က်ြန္ေတာ္ႀကိဳသိထားခဲ႔ပါတယ္။
ေျပးရင္းလႊားရင္းနဲ႔ဘဝ ဆိုတာတိုတိုေလပဲေနာ္။
တကယ္တန္း ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ေရာက္လာေတာ့လည္း
နာနာက်င္က်င္ စူးရွရွပါလား မမရယ္။
သိုဝွတ္ထားရတဲ႔ စိတ္ညစ္စရာေတြကို ေဘးဖယ္ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္စဖြယ္ဟန္လုပ္ႀကည့္ျပီး ေျဖသိမ့္ေနခဲ႔ရတာေတြလည္း
ကိုယ္႔ကို အသိဆံုးပါ။
ဒါေပမဲ႔ အရသာမပါဘူး။
အပူရုပ္ေပမဲ႔ ဟန္လုပ္ကာေျဖေနရတဲ႔ က်ြန္ေတာ့ဘဝကို မမလည္း သတိထားမိမယ္ မထင္ပါဘူး။
စိတ္ထိခိုက္တဲ့အခါ ယံုၾကည္ရတဲ့သူ ကိုယ့္ကိုနားလည္မွဳ ေပးနိုင္စြမ္းသူတဦးဦးကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရင္ဖြင့္ခ်င္ပါတယ္။
နားလည္းေပးနိုင္တဲ႔သူ ႏွစ္သိမ့္ေပးနိုင္တဲ႔သူက က်ြန္ေတာ္ဘဝမွာ မမပဲရွိတယ္ေလ။
မမ ရယ္...
မမ..ပစ္သြင္းလိုက္တဲ႔
လမ္းခဲြႀကပါစို႔တဲ႔ ႏွတ္ဆက္ျမွားဟာ တစ္ေခ်ာင္းတည္းဆိုေပမဲ႔
နက္ရႈိင္းလြန္းလို႔
ရင္ထဲကဆြဲထုတ္ရ ခက္လွပါဘိ မမရယ္။
ခ်စ္ခင္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံျခင္းက
ေကြကြင္းေနာက္ဆံုး ရွိသည္ ဆိုေသာ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ေဟာႀကားခဲ႔မွဳကို
နာယူမွတ္ပြား ပုတီးအားထားေနလည္း
မရေတာ့ပါလား မမရယ္။
လူ႕ေလာကမွာ ေတြ႕ဆုံၾကံဳကြဲ ဆုိတာ
ျဖစ္ပ်က္ေနၾက သေဘာတရားေတြပါ။
ဒါေတြကုိ က်ြန္ေတာ္သိပါတယ္။
နားလည္း လည္ပါတယ္ မမရယ္။
ဒါေပမဲ႔ မမရယ္..
က်ြန္ေတာ့ ဘ၀တေလွ်ာက္မွာ ခ်စ္ခင္သူေတြနဲ႔ ခြဲခြာသြားခဲ႔ႀကတာ မနည္းပါဘူး။
ပထမဆုံး က်ေနာ္ သိပ္ခ်စ္တဲ့ အေဖ။
အေဖဟာ က်ေနာ္တုိ႕မိသားစုကို
ေစာေစာစီးစီး ခြဲခြာ သြားခဲ့တယ္။
ဒုတိယ က်ြန္ေတာ့ကို သိတ္ခ်စ္တဲ႔ အေမ။
ေနာက္...ေနာက္. ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ျဖစ္ပါလ်ွက္ ရွင္လ်ွက္နဲ႔..ခဲြခြာခဲ႔သူေတြ.. သူေတြ..
ဒါေပမဲ႔ ဒီတစ္ႀကိမ္ ဒီတခါဟာျဖင့္
မမနဲ႔ က်ြန္ေတာ္။
ဘယ္လိုေျပာရမလဲ မမရယ္,..
က်ေနာ့္ဘဝထဲက ၾကံဳ ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့
ခြဲခြာျခင္းေတြ မ်ားစြာထဲက.
အခက္ခဲဆံုးျဖစ္ေနရျပီလို႔
ေျပာရမလား မသိပါဘူး။
ဒီထက္ အခက္ခဲဆံုးအရာလည္း
႐ွိလိမ္႔မည္ မထင္ပါဘူး မမရယ္..။
ကြၽန္ေတာ့အတြက္ေပါ့ေနာ္ ။
မမနဲ႔ခဲြခြာဘူးခဲ႔တဲ႔ လူတိုင္း အတြက္လည္း
ခက္ခဲလိမ့့္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။
တကယ္ပါ မမရယ္..
ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနတဲ့ ေန႔ရက္ေတြ နီးကပ္လာသည္ႏွင့္အမ်ွ
ခဲြခြာျခင္းဆိုတဲ႔ ေဝါဟာရကို
မျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး ..
မေတြးခ်င္ေတာ့ဘူး။
ႏွတ္ဆက္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ အသံလည္း မႀကားခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။
ဒီလိုေျပာလို႔ လူေတြက ပိုတယ္လို႔
ျပက္ရယ္ျပဳ ႀကပါလိမ့္မယ္။
ျပက္ရည္ျပဳ ရင္ ျပဳ ႀကပါေစ...
မမနဲ႔ က်ြန္ေတာ္ ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္ေက်ာ္ လက္တဲြလာခဲ႔တဲ႔ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးကိုမွ
သူတို႔ နားမလည္တာ.,.
မခံစားတတ္တာ...
ရွိပါေစ...မမရယ္။
က်ြန္ေတာ္နဲ႔ မမ အေႀကာင္း သူတို႔သိေအာင္ အရင္ေျပာျပလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ မမ...
က်ြန္ေတာ္ တကၠသိုလ္တက္ဆဲ ေနာက္ဆံုးႏွစ္အေရာက္ ပညာေရး
တဝက္တပ်က္ေပါ့။
ေက်းဇူးရွင္အေဖကလည္း ဆံုးပါးျပီးအခ်ိန္။
စီးပြားေရး အဆင္မေျပ ေဝေလေလ ျဖစ္ေနခ်ိန္ကာလမွာ
မမနဲ႔ ဆံုေတြ႔ခဲ႔ျပီး မမဘဝထဲကို က်ြန္ေတာ္ ေရာက္ခဲ႔တယ္ေနာ္။
ခိုကိုးရာမဲ႔ က်ြန္ေတာ႔ဘဝကို မမက အလုပ္အကိုင္ေပး ေနစရာေပး စားစရာေပးနဲ႔
ေပ်ာ္လိုက္တာ မမရယ္။
အလုပ္မရွိ အကိုင္မရွိ ကေလကေခ်ဘဝနဲ႔ ဦးတည္ရာမဲ႔ေနခ်ိန္မွာ
မမရဲ႕ျပဳ စုမွဳ ေႀကာင့္ က်ြန္ေတာ့္ဘဝ သာယာစိုေျပလာတယ္။
မမနဲ႔ အတူတူစား အတူတူသြားလာခဲ႔
လုပ္ခဲ႔ ကိုင္ခဲ႔ရတဲ႔ ရက္လႏွစ္ေတြဟာ
က်ြန္ေတာ္ဘဝအတြက္
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ကာလမ်ားပါပဲ။
ဘဝအတြက္ဘယ္ေတာ့ ေမ့မရတဲ႔
ေက်ာက္တိုင္ေတြပါပဲ။
မေရာက္ဖူးတဲ႔ေဒသေတြေရာက္ရသလို မေတြ႔မျမင္ဖူးတဲ႔ အထိအေတြ႔ေတြ
မႀကံဳဖူးတဲ႔ ဘဝသင္ခန္းစာေတြ သင္ႀကားခြင့္ရတာ
မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းေတြရ
ေပ်ာ္လိုက္ ရႊင္လိုက္ရတာ မမရယ္...
မမ ေက်းဇူးက အတိုင္းအဆ မရွိပါပဲ။
ဒီေနရာမွာ မမကိုေျပာရဦးမယ္။
မမေက်းဇူးတရားကို နားမလည္း
ေျခကန္သြားသူ တခ်ိဳ႕တေလကိုေတြ႔ျမင္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူး မမရယ္။
တခါတေလ မဟုတ္တမ္းတရမ္း
သေဘာတရားေတြနဲ႔ မမကို ယိုးစြပ္ျပီး ျမင္ေန ႀကားေနရေတာ့ က်ြန္ေတာ့ရင္ထဲ
မခ်ိေအာင္နာတယ္ မမရယ္။
ဒါကေတာ့ ဆန္ေကာင္းထဲမွာ
ႀကြက္ေခ်းေလးေတြ အနည္းနွင့္အမ်ား
ပါတတ္တာ သေဘာ သဘာဝပါ မမရယ္။
လက္ေတာင္ အတိုအရွည္ မညီညာဘူးေလ။
ကိုယ့္ေစတနာ ကိုယ္အက်္ိဳးေပးႀကမွာပါ
မမေရ ဒီအခ်ိန္ဟာ သူတစ္ပါးေကာင္းတာ မေကာင္းတာကို ေ၀ဖန္ေနရမယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
ကိုယ္ေကာင္းေအာင္ပဲ ေနရမယ့္အခ်ိန္ျဖစ္ေနပါၿပီ။
ယခုခ်ိန္ဟာ မမ ဘဝက ႀကံ့ခိုင္မွဳ အားနည္းေနျပီ မဟုတ္လား..
ကိုယ္တြင္းရနံ႔သင္းတဲ႔သူမ်ားက
မမအနားမွာ အမ်ားစုပါ မမရယ္။
သူ႔တို႔ရဲ႕ေစတနာေမတၲာေတြေႀကာင့္
မမ ဘဝ သာယာစိုေျပလာပါလိမ့္မယ္။
ယံုလည္းယံုႀကည္ပါတယ္။
ျဖစ္ပါေစလို႔လည္း ဆုေတာင္းပါတယ္ မမရယ္။
ကဲ မမရယ္ စာလည္းရွည္သြားျပီ
လြမ္းတမ္းမွဳေတြ တေထြးတပိုုက္နဲ႔ ေျပာေနေပမယ့္လည္း
ခြဲခြာျခင္းက ေရာက္လာခဲ႔ျပီ မမရယ္။
အခ်ိန္ေတြကိုု ေနာက္ကိုု ျပန္ဆုုတ္ခ်င္လည္း
ခြဲခြာျခင္းက ေရာက္လာခဲ႔ျပီ မမရယ္။
ေနာင္ျပန္ ျပန္ျပီး ေတြ႔ရမွာပဲဆိုုေပမယ့္လည္း
ခြဲခြာျခင္းက ေရာက္လာခဲ႔ျပီေလ။
အခုခ်ိန္မွာ အရာရာကို ေမ့ေပ်ာက္ပစ္ခ်င္လိုက္တာ မမရယ္။
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူ႔ဘ၀ရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္မွာ အဖိုးအို တစ္ေယာက္ တုတ္ေကာက္ေလဆဲြျပီး
တုန္ခ်ိ တုန္ခ်ိနဲ႔ လမ္းေလ်ွာက္ရေနရေတာ႔မွာေပါ႔...
အဲဒီ အဖိုးအို တစ္ေယာက္ကို ျမင္ေတြ႔ရင္
ဟြန္းသံရွည္ေလး တခ်က္ေပးကာ
ႏွတ္ဆက္လာခဲ႔ရင္ျဖစ္ ဝမ္းသာပီတိ
ေက်နပ္အားရွိပါျပီ လို႔
ေျပာပါရေစ "မမ"ေခၚ ျမန္မာ့မီးရထား ရယ္...
(2.9.2018 ေန႔ ပင္စင္ခံစားအနားယူျခင္း အမွတ္တရ)
တိုဟူး တိုဟူး