က်ြန္ေတာ္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့ေသာ ပန္းေလးတစ္ပြင့္စတင္ဖူးပြင့္လာခ်ိန္က အမွတ္တရေပါ့----

#သားဦးကေလး

#သားဦး

ေရွးစကားတခုရွိခဲ႔တယ္။ ၾကားဖူးမွာေပါ့။

အိမ္ေထာင္ျပဳ ဘုရားတည္ ေဆးမွင္ရည္စုတ္ထိုး
ဤသုံးခ်က္ မပိုင္လွ်င္ ေနာင္ျပင္ရန္ခက္တဲ႔ အမ်ိဳးတဲ႔။

အဲဒီအထဲမွ အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ႔ ဆိုတဲ႔ အေႀကာင္းပဲေျပာခ်င္တာပါ။

အိမ္ေထာင္ျပဳတာက ရုပ္ရည္ ပစၥည္းဥစၥာ ပညာထက္ သူရဲ႕ အက်င့္စာရိတၱ အဓိကဆိုတာ လူတိုင္းလက္ခံမယ္ ထင္ပါတယ္။

စိတ္ထားေလးျဖဴစင္ လွပမွျပီး ေနာက္ေႀကာင္းေလး ကင္းရွင္းပါေလမွ ဘ၀တစ္သက္တာ တည္ျမဲျပီး
ေအးခ်မ္းသာယာခ်မ္းေျမ႕ေသာ မိသားစုဘ၀ကို တည္ေဆာက္နိဳင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီမွာ အိမ္ေထာင္ဦးရဲ႕ ပထမဦးဆံုးေမြးဖြားလာတဲ့ `သားဦး´ ကေလးဟာ အရမ္းအေရးၾကီးပါတယ္။

ဒီ အေၾကာင္းကို အရင္တခါလည္း faceb၀၀kမွာ က်ြန္ေတာ္တင္ခဲ့ပါတယ္။

လူ႔ဘ၀မွာ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ ရိုးသားမွဳရွိတာဟာ အေကာင္းဆံုးပါ။
 
ဒါေပမဲ့ လူ႔ဘ၀မွာ ရိုးလြန္းေတာ့ `အ´ ျဖစ္ေနမွာလည္းစိုးရိမ္ရပါတယ္။

အထူးသျဖင့္ အိမ္ေထာင္ဦးတည္ခါစ ေမြးဖြားရရွိလာတဲ့ သားဦးကေလးရဲ႕ ဘ၀မွန္ကန္ဘို႔ ပိုမိုအေရးၾကီးပါတယ္။

ကိုယ့္အေႀကာင္းလည္း သူမသိ သူ႔အေႀကာင္းလည္း ကိုယ္မသိ နဖူးစာရြာလည္လို႔ အိမ္ေထာင္ျပဳႀကသူေတြရွိပါတယ္။

 အဲဒီမွာ ရရွိလာတဲ႔ သားဦးကေလးဟာ မိမိရင္ေသြး သားရင္းစစ္စစ္ျဖစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။

မိမိ ေသြးသားအရင္း စစ္ မစစ္ကို အလြယ္တကူ ဘယ္လိုသိနိုင္သလဲ!

ဒါေၾကာင့္ ဒီအေၾကာင္းေလးအတြက္ ဇာတ္လမ္းေလး တခုအရင္ ေျပာျပခ်င္တာပါ။

တိုက္ဆိုင္မွဳရွိလ်ွင္ ခြင့္လႊတ္ၾကပါကုန္။

ဇာတ္လမ္းေလးက-

ေတာရြာေလး တစ္ရြာမွာ အလြန္ရိုးသားျပီး သူမ်ားေျပာစကား အယံုလြယ္တဲ႔ '" ဦးသာရိုး" ႏွင့္"ေမာင္ထူအ'' တို႔ သား အဖ ႏွစ္ဦးရွိသတဲ႔။

သူတို႔ သားအဖဟာ နာမည္နွင့္လိုက္ေအာင္ ရိုးသားျပီး ရိုးလြန္းေတာ့ ' အ" ဆိုသလိုမ်ား ေျပာရမလားမသိပါဘူး ။

"ရိုးအ"သည့္ေနရာတြင္ ႏွစ္ေယာက္မရွိဟု ဆိုရေပမည္။

သား လူပ်ိဳႀကီး"ေမာင္ထူအ'"မွာ ကိုယ္က မစြမ္းေသာ္လည္း မိဘမ်ားရဲ႕၏ ေကာင္းမွဳေႀကာင့္ တနယ္တေျမျခားက မိန္းမပ်ဳိ တစ္ဦး ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ကာ သားေယာက်္ားကေလး တစ္ေယာက္ေမြးဖြား ရရွိခဲ႔တယ္။

တစ္ရက္မွာ ရြာကာလသား ေခါင္း တစ္ဦးႏွင့္ "ေမာင္ထူအ"တို႔စကားလက္ဆံုက်တယ္။

အဲဒီမွာ ကာလသာေခါင္းက` ေမာင္ထူအ`ကို  သားဦး ကေလးဟာ ကိုယ့္ေသြး ကိုယ့္သား အရင္း ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာ စိတ္မခ်ရေႀကာင္း ကိုယ့္ေသြး ကိုယ့္သားအရင္း စစ္မစစ္ သိခ်င္ရင္ မည္သို႔မည္ပံု ေဆာင္ရြက္ရတဲ႔ အေႀကာင္း ရွင္းျပတာေပါ့။

"ေမာင္ထူအ" လည္း ရြာကာလသား ေခါင္းရဲ႕ ေဟာေျပာပို႔ခ်မွဳကို နာယူလာျပီး အိမ္ျပန္လာခဲ႔တယ္။

အိမ္အျပန္ စိတ္ထဲမွာလည္း ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနမိတယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ တာနဲ႔ စမ္းသတ္ႀကည့္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။

ပထမ
"ေမာင္ထူအ"ဟာ အိမ္ကိုေရာက္ေရာက္ျခင္း သူ႔ဇနီးရဲ႕ လက္ထဲမွ ကေလးအား ေပြ႔ယူခ်ီယူလိုက္တယ္။

ကေလးပါးကို ေမြးေမြးေပးရင္း သူ႔ဇနီးကို မသိမသာ ႀကည့္လိုက္တယ္။

အဲဒီမွာ သူ႔ဇနီးဟာ " ေမာင္ထူအ"တို႔ သားအဖကို တခ်က္ႀကည့္ကာ ျပံဳးျပီးတဖက္လွည့္ ထြက္သြားတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။

ဒီလို စမ္းသပ္တဲ႔ အျပဳအမူဟာ တႀကိမ္ မဟုတ္ ႏွစ္ႀကိမ္မဟုတ္တဲ႔ ။

ေသခ်ာျပီ....

 သူ႔ဇနီး၏ အျပဳအမူ ကို ႀကည့္ျပီး "ေမာင္ထူအ"ဟာ အလြန္စိတ္ဆိုး သြားတယ္။

သူ႔ ဇနီးကိုလည္း ဘာမေျပာ ညာမေျပာ ထရိုက္ေတာ့ တာေပါ့။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဦးသာရိုးက ေျပးလာျပီး

''ေဟ့ ေကာင္ ငါ့ေခ်ြးမ ကို ဘာလို႔ ရိုက္တာလဲ''လို႔ ေမးတယ္။

ေမာင္ထူအ က
''က်ြန္ေတာ္ ကေလးကို က်ြန္ေတာ္ နမ္းတယ္ အေဖ။ အဲဒီလို ကေလးကို နမ္းတိုင္း နမ္းတိုင္း မိန္းမက က်ြန္ေတာ့္ကိုႀကည့္ျပီး ျပံဳးစိ ျပံဳးစိနဲ႔ တဖက္ လွည့္လွည့္ ထြက္သြားတယ္ အေဖ"

"ေဟ မျပံဳးဘဲနဲ႔ ငိုျပရ မလားကြ-အဲဒါ နဲ႔ဘာဆိုင္လဲကြ "

" ဆိုင္တာေပါ့ အေဖရ အဲဒါ သူ႔သား လည္း မဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ႔ သေဘာနဲ႔ က်ေနာ္ကို ေလွာင္ျပံဳး ျပံဳးျပီး ရယ္ ေနတာဗ် ႕႕႕႕တဲ႔။

ဦးသာရိုဟာ သူ႔သားရဲ႕စကား အဆံုးတြင္မွာ ျပန္ ေျပာလိုက္သည္က ႕႕

''ေဟ ႕႕႕ မင္းငယ္ငယ္က မင္းကို ငါ နမ္းခဲ႔ခ်ိန္ကလည္း မင္းအေမက ျပံဳးစိ ျပံဳးစိ နဲ႔ အိမ္အျပင္ထြက္သြားတယ္။
ေအာ္.. ဒါေႀကာင့္ကို !
႕႕႕အမယ္ေလး ေသပါျပီဗ်ာ့ !-- !---

သာယာခ်မ္းေျမ႕ေသာမိသားစုမ်ားပိုင္ဆိုင္ျပီး ေလွာင္ျပံဳး ဘဝမွ ကင္းလႊတ္ႀကပါေစေသာ္-----။
                                             
                                                                            တိုဟူး တိုဟူး

သူပုန္၀င္စီးခံရခ်ိန္

#ေကာလင္းျမိဳ႕ သူပုန္ဝင္စီး

ဒီညေန ေတြ႔ျမင္ရတဲ႔ ေနာက္ဆံုး သတင္းေလးပါ။

အျမဲတမ္း ေအးခ်မ္းသာယာတဲ႔ ေကာလင္းျမိဳ႕သည္ ယေန႔ညေနပိုင္း ေမွာင္ရီျဖိဳးစ အခ်ိန္မွစျပီး ဟိုဖက္ရပ္ကြက္ ဒီဖက္ရပ္ကြက္ ေပါက္ကဲြသံေတြ ဆက္တိုက္ႀကား ေနရပါတယ္။

ရဲစခန္းဖက္ကလည္း ေပါက္ကဲြသံႀကားရတယ္။

ရွမ္းကုန္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ဖက္္ကလည္း အဆက္မျပတ္ ေပါက္ကဲြသံ ႀကားရပါတယ္။

ဟြန္းရွည္ဆဲြေမာင္းသြားတဲ႔ နာေရးကားသံလည္း သဲ႔သဲ႔ႀကားရပါတယ္။

တခ်က္ တခ်က္ စူးရွတဲ႔ မီးက်ဥ္မ်ားလည္း ေကာလင္းျမိဳ႕ မိုးေကာင္းကြင္မွာ လင္းထိန္ေနပါတယ္။

ဒီေန႔ အိမ္တြင္းုပုန္းေနမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားပါမွ ထူးျခားျဖစ္စဥ္ဆိုသိခ်င္စိတ္က အစိုးမရေလေတာ့ အိမ္ျပင္ ေျပးထြက္ႀကည့္မိတယ္။

လမ္းတေလ်ွာက္ ယမ္းန႔ံႏွင့္ မီးခိုးေတြ မြန္ထူေနတာပါဘဲဗ်။

ခတ္လွမ္းလွမ္းမွ ေပါက္ကဲြသံေတြကလည္း နားကဲြလုမခန္႔ အဆက္မျပတ္ ႀကားရဆဲပင္။

ခတ္ျပင္းျပင္းေမာင္းသြားတဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေတြလည္း တစ္စီးစ ႏွစ္စီးစ ေတြ႔ရတယ္။

ေႀကာက္လန္႔ျပီး အေမွာင္ထဲက ေျပးထြက္လာတဲ႔ ေခြးတစ္ေကာင္ကိုလည္း မနည္းေရွာင္လိုက္ရတယ္။

ရက္ကြပ္ထိပ္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္အနားကပ္ျပီးက်လာတဲ႔ ေပါက္ကဲြသံျပင္းျပင္း တခ်က္ေႀကာင္႔ အရမ္းထိတ္လန္႔သြားမိတယ္။
ေရာေယာင္ျ႔ပီးခႏၥာကိုယ္ကို ေျမၾကီးေပၚ ဒိုင္ဗင္ထိုးမိေတာ့ မလိုလိုျဖစ္မိတယ္။

ႏွလံုးေရာဂါသည္ ဆိုလ်ွင္ တခ်က္တည္း ဂန္႔ေပမည္။

ေရွ႕တန္းတိုက္ပဲြႀကား ယဥ္ပါးခဲ႔သူမို႔ ေတာ္ပါေသးသည္။

ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေႀကာက္စရာ ေကာင္းေပသည္။

အနားေရာက္လာတဲ႔ လူႏွစ္ေယာက္က ဦးေလး ေတာ္ေတာ္လန္႔သြားသလား ေမးေနေသးသည္။

စတိတ္ရႈိးကေနတဲ႔ ေစ်းေတာင္ဖက္မွာဆို ဒီထက္ ဆိုးေသးတယ္ဟုဆက္ေျပာတယ္။

သူေျပာတာနဲ႔ အေျခအေနမေကာင္းဘူး ဆိုျပီး အိမ္ျပန္လစ္ခဲ႔မိတယ္။

ဟိုေနရာကလည္း ဖုန္း ဒိုင္း--ဒိုင္း-- ဒီေနရာလည္း ဖုန္းဒိုင္း --ဒိုင္းးးး--နဲ႔ ေကာလင္း ဝါက်ြတ္ရက္ကလည္း ျမိဳ႕သူပုန္၀င္စီးသလို ျဖစ္ေနပါလားကြယ္။

#အတၲသမားသို႔မဟုတ္ႏြား

#အတၲသမားသို႔မဟုတ္ႏြား
 

လူဆိုတာ ေမြးျခင္းႏွင့္ ေသျခင္းႀကား သက္ဝင္လွဳပ္ရွားျခင္းကို ဘဝလို႔ ေျပာႀကတယ္ေနာ္။

ဘဝ နဲ႔ခ်ီေျပာလာလို႔ ဘာရယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

ကိုယ့္ဘဝကို ကိုယ္ေတြးမိျပီး ရင္ထဲေပၚလာတာနဲ႔ ေရးမိတာပါ။

ဒီေန႔ေမြးရပ္ေျမက ေဆြမိ်ဳးေတြ အလည္ေရာက္လာတယ္။

အိမ္ေရာက္ ေရာက္ျခင္း ေဆာက္နဲ႔ထြင္းဆိုသလို က်ဳပ္ကို ေျပာလိုက္တဲ႔စကားက သားေယာက်္ားေလးေတြက အတၲသမား ႏြားတဲ႔။

ဂရုဏာေဒါေသာနဲ႔ေျပာလိုက္တဲ႔ သူတို႔ေျပာစကားဟာ အရွိဳက္ ဒူးနဲ႔တိုက္သလိုပါဘဲ။

ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ခံရျပီေပါ့။

ေဆြမ်ိဳးေတြလာလို႔ စိတ္ထဲမွာ ဝမ္းသာျခင္းျဖစ္ရသလို ဝမ္းနည္းျခင္းလည္း ျဖစ္ေပၚမိတယ္။

အေႀကာင္းက ဒီေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ မေတြ႔ရ မျမင္ရတာ ဆယ္စုႏွစ္ခ်ီ္ ႀကာခဲ႔ျပီဆိုေတာ့ စိတ္ထဲတမ်္ိဳးႀကီးျဖစ္မိတယ္။

သူတို႔ေရာက္လာလို႔ ဝမ္းသာျခင္းထက္ ဝမ္းနည္းျခင္းက ပိုေနသလိုဘဲ။

ကိုယ့္ကို ကိုယ္ ေဝခဲြမရဘူး။

စိတ္ထဲမွာလည္း အမ်ိဳးအမည္ ခဲြျခားမရတဲ႔ အေျဖက ထုတ္ မရဘူး။

#ထိုက္သင့္တဲ႔ေပးဆပ္မွဳကို မခံစားရပါပဲ ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕တဲ႔တဲ႔နဲ႔ ဆံုးပါးသြားတဲ႔မိဘကို ျပန္ ျမင္ေယာင္လို႔လား!

#မိဘမ်ားရွိစဥ္ ရြာမေရာက္ဘဲ ကုန္လြန္ခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္ေတြကို သေမ်ာ တမ္းတမိေလ သလား!

#လက္ဦးငယ္ဆရာမ်ား ကို မေတြ႔မျမင္လိုက္ရပဲ ဆံုးပါးသြားသည္ကို ခံစားမိ၍လား!

#ျမီးေကာက္ေပါက္ အရြယ္ စိတ္ကူးယဥ္ခ်စ္ခဲ႔တဲ႔ ငယ္ခ်စ္ေဟာင္းကို သတိရမိ၍လား!

ေသခ်ာတာကေတာ့ ရြာျပန္ျပီး ဘယ္ေလာက္ပဲ ကိုယ္က ေက်ြးခ်င္ ေမြးခ်င္ ေပးကမ္းခ်င္ေပမဲ႔ အစားထိုးမရတဲ႔ #မိဘႏွစ္ပါး မရွိေတာ့ဘူး ဆိုတဲ႔ အသိဟာ ရင္ထဲမွာ နင့္သြားတယ္။

က်ဳပ္ကို ေဆြမ်ိဳးေတြက ေျပာတဲ့ အေျပာက မလြန္ပါဘူး။

"နင္ေနနိုင္လိုက္တာ ေတာ္ေတာ္အတၲႀကီးတယ္" တဲ႔။

ဟုတ္ပါတယ္- ေျပာလည္း ေျပာခ်င္စရာပါဘဲ က်ဳပ္ကလည္း ရြာက ထြက္လာကတည္းက ရြာကို တစ္ေခါက္မွ ျပန္မေရာက္ခဲ႔ဘူးေလ။

ကိုယ့္ဘဝ ကိုယ္ေက်ာင္း ကိုယ့္လမ္း ကိုေလ်ွာက္ေနရတာနဲ႔ ျမိဳ႕ျပကေန ေမြးရပ္ေျမကို ျပန္ဖို႔ အခြင့္မသာခဲ႔ဘူး။

အခြင့္မသာဘူး ဆိုသည္ထက္ ျပန္ဖို႔မက်ိဳးစားခဲ႔ဘူးလို႔ ရွက္ရွက္နဲ႔ ဝန္ခံရမွာပါ။

အဲဒါေႀကာင့္လည္း သူတို႔က က်ဳပ္ကို အတၲသမားတဲ႔။

ဒီေနရာမွာ က်ဳပ္ဘဝအေႀကာင္း ႀကားျဖတ္ျပီး
ႀကြားစရာ မရွိ ႀကံဖန္ႀကြားရဦးမယ္။

ရြာကထြက္လာျပီး တနယ္တေက်းေကာလင္းမွာ အိမ္ေထာင္က်ျပီး သားေယာက်္ား သို႔မဟုတ္ သူတို႔ေျပာတဲ႔ အတၲသမား ေလးေယာက္ရရွိခဲ႔တယ္။

ဒီႏွစ္ တတိယေျမာက္သားက ဆယ္တန္း ေျခာက္ဘာသာနဲ႔ေအာင္ပါတယ္။

All Dလို႔ မေျပာဘူးေနာ္။ျမန္မာစကားက ခတ္ရႈပ္ရႈပ္ အဓိပၸါယ္တမ်ိဳး ထြက္ေနသလားမသိ။

အမွတ္ေလးဆယ္ေအာက္ တစ္ဘာသာမွ မေရာက္ခဲ႔လို႔ ေျခာက္ဘာသာရွိတာ ေျခာက္ဘာသာလံုး ေအာင္ခဲ႔တာလို႔ ဆိုခ်င္တာပါ။
ထားပါ က်ဳပ္ ယၡဳ လက္ရွိေျပာမယ္။

အႀကီးဆံုးသားက ဆရာဝန္-
 
အလတ္ေကာင္က အဂ်ၤင္နီယာ-

အခု ဆယ္တန္းေအာင္တဲ႔ ေကာင္က လိုင္းေရြးဆဲ-

အငယ္ဆံုးေကာင္က ရွစ္တန္း စသည္ စသည္ျဖင့္ က်ဳပ္ ေမြးထုတ္ခဲ႔ပါတယ္။

သူတို႔ ဘဝေလးေတြ တိုးတက္သာယာေစဘို႔ က်ဳပ္ ဘဝ တေလ်ွာက္ေအာက္ေျခသိမ္း အလုပ္ကစျပီး အလုပ္မ်ိဳးစံုလုပ္ ဒုက ၡသုကၡမ်ိဳးစံု ျဖတ္သန္းခဲ႔ရတယ္ ဆိုတာ က်ဳပ္ကိုက်ဳပ္ အသိဆံုးပါ။

ရလာတဲ႔အသီးအပြင့္ေတြလည္း ဒီသား ဒီမယားပဲေပါ့။

ဇနီးမယားႏွင့္သားမ်ားႀကား လူးလြန္႔ရင္းနဲ႔ က်ဳပ္မိဘဆိုတာလည္း ေမ႔။

ေမာင္ႏွမသားခ်င္း ဆိုတာလည္း ေမ့။

ေမ့ရင္း ေမ့ရင္းနဲ႕ ဘဝရဲ႕အစိတ္အပိုင္း အခ်ိဳ႕လည္း ကုန္ခဲ႔ပါျပီ။

ေမြးမိဘမ်ားကိုပင္ ျပန္လည္ ေက်ြးေမြးျပဳစုဖို႔ ေနေန သာသာ အသည္းအသန္ ျဖစ္ခ်ိန္ပင္ ေျပးမႀကည့္နိုင္ခဲ႔ဘူး။

သူတို႔ေလးအတြက္ႏွင္႔သာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ႔ရတယ္ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။

အဲဒါ အိ္မ္ေထာင္က်သည္မွ ယေန႔အထိပါဘဲ။
 ေနာင္လည္း မိဘမ်ားေခါင္းခ်ရာ ေမြးရပ္ေျမကို သြားလာနိုင္မယ္ မထင္ပါဘူး။

ဲဒါေႀကာင့္လည္း ပတ္ဝန္းက်င္က က်ဳပ္ကို အတၲသမားတဲ႔။

က် ဳပ္ စိတ္မဆိုးပါဘူး။

တကယ္ဆို သူတို႔ က် ဳပ္ဘဝကို ထဲထဲဝင္မွ မသိတာဘဲ။

သူတို႔ကို နားလည္မွဳေပးျပီး ခြင့္လႊတ္ပါတယ္ဗ်ာ။

** အတၲသမား ဆိုတာ ငါ- ငါ့မယား- ငါ့သား- ငါ့ဥစၥာ -ေနရာတကာ ငါ ငါနဲ႔ ကိုယ့္အက်ိဳးဘဲ ႀကည့္ျပီး လုပ္ေဆာင္ေနသူလို႔ ေျပာခ်င္ ဆိုခ်င္ပံုရပါတယ္။

အဲဒါေႀကာင့္ က်ဳပ္ကို အတၲသမားတဲ႔။

ပတ္ဝန္းက်င္က က်ဳပ္ကို မတရား စဲြခ်က္တင္လို႔ ေျပာရပါမယ္။

စဲြခ်က္လည္း တင္ထိုက္ပါေပသည္။

က်ဳပ္က က်ဳပ္မိဘ ႏွင့္ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအဝိုင္းအတြက္ #စုန္ေရ သာျဖစ္ျပီး #ဆန္ေရ မွ မျဖစ္ခဲ႔တာကိုဗ်. . .။

သို႔ေသာ္ ဒီလိုေလးျဖင့္ ထုေခ် ရွင္းရင္ ရင္ထဲမွာ ေပါ့တန္ေကာင္းရဲ႕ဆိုျပီးေျပာလို႔ရရင္ ေျပာခ်င္ပါတယ္..

ကဲဗ်ာ ေသြးမေတာ္ သားမစပ္တဲ႔သူကို #ဇနီးမယား ဆိုျပီး တသက္လံုး ကုန္းရံုးလုပ္ကိုင္ေက်ြးေမြးျပဳစု ေပးေနတာ က်ဳပ္က အတၲသမားလားဗ်ာ...?

#က်ဳပ္ေခ်ြးမေလာင္း ျဖစ္လာမည့္ သူစိမ္းမိန္းခေလးကို ေကာင္းစားေစခ်င္လို႔ ကိုယ့္သားကို ဆရာဝန္ျဖစ္ေအာင္- အဂၤ်င္နီယာျဖစ္ေအာင္- ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေနတာ က်ဳပ္က အတၲသမား လားဗ်ာ...?

က်ဳပ္လို မိဘမ်ားအတြက္ေတာ့ ေယာက်္ားေလးမ်ားဟာ သား----
ေယာကၡမမ်ားအတြက္ေတာ့ ႏြားေပါ့ဗ်ာ----

တကယ္ဆို ေယာက္်ားေလးရွင္ဟာ ႏြားပိုင္ရွင္လို႔ ေျပာရေပမွာေပါ့...

အဲဒီလိုဆို က်ဳပ္မိဘေတြလည္း က်ဳပ္ဆိုတဲ႔ ႏြားတစ္ေကာင္ေမြး ခဲ႔ေသးတယ္လို႔ ဆိုရမလား----

အဲဒါေႀကာင့္ ေဆြမ်ိဳးေတြေရ ရြာျပန္ရင္ အေမ့သျဂိဳင္းမွာ အေမ့သားႏြားတစ္ေကာင္ ေတြ႔ခဲ့တယ္လို႔ ေျပာေပးပါဗ်ာ. . .
                                                                     တိုဟူး တိုဟူး

#စႀကစို႔ ႕႕႕႕႕႕႕႕

#စႀကစို႔႕႕႕႕႕႕႕႕

#ပညာေရး နိမ့္က်တယ္ေျပာတယ္----

နိမ့္က်မွာေပါ့-စာမွ မဖတ္ႀကတာေလ။

(ျမန္မာျပည္လူဦးေရ သန္းငါးဆယ္ေက်ာ္ရွိတယ္။ ထုတ္ေ၀တဲ့ စာအုပ္စာတမ္းက ဖတ္တဲ့သူမရွိလို႔ ေထာင္ဂဏန္းေတာင္ မျပည့္ဘူး။)

#စီပြားေရး မတိုးတက္ဘူး က်တယ္ ေျပာတယ္..

က်မွာေပါ့- အေခ်ာင္လိုခ်င္စိတ္နဲ႔ ျဖတ္လမ္းနည္းေတြ မ်ားေနတာေလ။

#က်န္းမာေရး ရုပ္ပိုင္း ခႏၶာကိုယ္မ်ား တန္းမမွီ စံမဝင္ ဘူးေျပာလာတယ္ . . .

စံမဝင္ဆို -က်န္းမာေရး အသိနဲ႔ အစားအစာမွ မစားတတ္ႀက တာေလ။
(အဟာရအေၾကာင္း a b c e ဆိုေ၀း ဗိုက္ျပည့္ရင္ျပီးေရာ စားေသာက္ေနထိုင္ရတဲ့ဘ၀ေတြေလ။)

#စည္းကမ္းမဲ႔ မ်ားလာတယ္ ေျပာတယ္...

မ်ားမွာေပါ့ -စည္းကမ္းမရွိတဲ႔ အေဖအေမက ေမြးခဲ႔တာေလ။
 (သားသမီး မေကာင္း မိဘေခါင္းဆိုေတာ့ ဒီလိုေျပာမွ သိၾကမယ္ေလ)

#ေမတၱာတရားမ်ား ေခါင္းပါးလာတယ္ ေျပာႀကတယ္...

ေခါင္းပါးမွာေပါ့ -ကိုယ့္က်ိဳး အတၲေတြ မ်ားေနတာေလ။

#စည္းလံုးမွဳ အားနည္းတယ္ ေျပာႀကတယ္...

နည္းမွာေပါ့ - ေခါင္းေဆာင္မလုပ္ရရင္ ပတ္မႀကီး ထိုးေဖါက္မဲ႔ စိတ္ဓါတ္ေတြမ်ားေနတာေလ။

#ေျပာခ်င္တာက ဘယ္သူ႔မွ လက္ညိွး မထိုးနဲ႔ ။

ကိုယ္သိရင္ ကိုယ္ျပင္မယ္။

#ကိုယ္ ျပင္ရင္ ကိုယ့္မိသားစု ျပင္မယ္။

#ကိုယ့္မိသားစု ျပင္ရင္ ကိုယ္႔ရြာျပင္မယ္။

#ကိုယ္႔ရြာ ျပင္ရင္ ကိုယ့္ျမိဳ႕ျပင္မယ္။

#ကိုယ့္ျမိဳ႕ ျပင္ရင္ ကိုယ့္ျပည္ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ရြာဦးေက်ာင္းက အုန္းေမာင္းေခါက္သလို.. #ေဒါင္ေဒါင္ျမည္လာမယ္ေဟ့။

#ဘယ္ေတာ့စမလဲ အခုစရင္ အခုေကာင္း အခ်ိန္မေနွာင္းခင္ ျပဳ ျပင္ႀကပါစို႔။ ။

                                                                                               တိုဟူး တိုဟူး

သံပုရာသီးမ်ားသို႔

သံပုရာသီးမ်ားသို႔
===========

ႀကီးေလ ခ် ဥ္ေလ ျဖစ္တဲ႔ သံပုရာသီးေတြက
ျမန္မာ.. ျမန္မာလို မေျပာရေကာင္းလားလို႔ ေျပာတဲ႔သူက ေျပာ...

ေခတ္သစ္ေစာလူးမင္းမ်ားသို႔ အမ်ွအမ်ွ ဆိုျပီး မတန္မရာ သူတို႔ကို သူတို႔ က်န္စစ္မင္း ဂိုက္ဖမ္းသူဖမ္း...

သမၼတႀကီးက မေျပာလို႔ဆိုျပီး.. ေဟာင္တဲ႔သူကေဟာင္...နဲ႔။

ေနရာတကာ ကန္႔လန္႔တိုက္ေနသူေတြဟာ ဘာနဲ႔တူသလဲ သိလား?

အရိုးေက်ြးထားတဲ႔ သူသခင္ကလဲြျပီး က်န္သမ်ွ လိုက္ေဟာင္ေနတဲ႔ ရြာလည္က ဂုတ္က်ားနဲ႔ တူေနျပီ။
ဂုတ္က်ားကမွ သခင္မ်က္နာရိပ္ မ်က္နာကဲျပရင္ အေဟာင္ရပ္ပါေသးတယ္။

ဒီ သံပုရာသီး မ်ိဳးေတြကေတာ့ ....သံုးစေလာင္းကုန္ေတာင္ ဂ် ဳံ ႏွင့္ ေျပာင္း ခြဲျခားတတ္မယ္ မထင္ပါဘူး။

ရခိုင္အေရး.. ကမၻာ့နိုင္ငံအမ်ားစုက အမွန္တရားကို ဖံုးကြယ္ျပီး သူတို႔အက်ိဳးအတြက္ သူတို႔လိုသလို ပံုေဖၚေနခ်ိန္မွာ ...

အမ်ားနဲ႔တစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ...

လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္စုႀကည္ရဲ႕ေနာက္မွာ စုစီးျပီး ဝိုင္းရံမဲ႔အစား သူခိုး ဓါးရိုးကမ္းတဲ႔အလုပ္ေတြ လုပ္ျပေနႀကတယ္။

ေတာ္ေတာ္ စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတဲ႔ သံပုရာသီးမ်ားပါဘဲ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ရဲ႕ ရဲရင့္ျပတ္သားတဲ႔ မိန္႔ခြင္းဟာ ႏြားေျခရာခြက္ထဲက နားတဖက္ေပါက္ နလပိန္းေတြ နားလည္းဖို႔ထက္ တဖက္သတ္စြတ္စဲြ အျပစ္တင္ေနသူ ကမၻာသူ ကမၻာသားေတြ အဓိကသိေစခ်င္တဲ႔ မက္ေဆ့ေပးျပီးေျပာသြားတာပါ။

ရခိုင္အေရးဟာ ဘာသာေရးျပႆနာ မဟုတ္ဘူး။

လူမ်ိဳးေရး ျပႆ နာမဟုတ္ဘူး။

အိမ္ရွင္အိပ္ေပ်ာ္ေနတံုး ကိုယ့္အိမ္တြင္းကို ခိုးဝင္လာသူ သူခိုးက ဒါသူ႔အိမ္ပါလို႔ လူဗ်ိဳ႕လို႔ ျပန္ဟစ္ခံေနရတဲ႔ ကိစၥ။

မရွိတဲ႔လူမ်ိဳး ဘန္းျပျပီး နယ္ေျမေတာင္းခံေနရတဲ႔ ကိစၥ။

မဆိုင္တဲ႔လူမ်ိဳးျခားက က်ဴ းေက်ာ္ကိစၥ။

ရွင္းရွင္းေျပာရင္ ရခိုင္ကို ဂ်င္းထည့္ျပီး ေမာင္ပိုင္စီးခ်င္ေနတာ။

ရခိုင္ကို ဂ်င္းထည့္ျပီးရင္ က်န္တဲ႔ဟာ ေရေတာင္ ဆြတ္စရာ မလိုေတာ့ဘူး။

အဲဒါေႀကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ထမင္းႀကမ္း ယက္ခပ္စားရင္း ဖုန္းပြတ္နိုင္ယံုအဆင့္က နိုးထြက္ႀကစမ္းပါ။

ကိုယ္မစြမ္းဘဲႏွင့္ေရာက္တဲ႔ေနရာက ရန္စြာေနတာေတြ အေရးမပါဘဲ အေရးတစ္ခုျပဳလုပ္ ေႏွာင့္ယွက္ေနတာေတြ ရပ္ႀကစမ္းပါဗ် ။

က်ဳပ္တို႔နိုင္ငံႀကီး အခုလိုသေရး ရွင္ေရးျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ သခြပ္ပင္က မီးတက်ီ က်ီ မလုပ္ႀကပါနဲ႔ဗ်ာ။

ဒီအခ်ိန္ဟာ နိုင္ငံေတာ္အတြက္ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေကာင္းရဲ႕ေနာက္မွာ စုစီးရမဲ့ အခ်ိန္။  ၀ိုင္း၀န္းရမဲ့ အခ်ိန္။

မင္းသား မလုပ္ရလို႔ ပတ္မၾကီး(ပန္းမၾကီး) ထိုးေဖါက္ခ်င္တဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ သံပုရာသီးစိတ္ဓါတ္ေတြ ျပင္ၾကစမ္းပါ။

စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ျပီး ေျပာလိုက္ရတာ တိုဟူး- ေမာလိုက္ပါဘိ သံပုရာသီးမ်ားရယ္....

We stand with you,Daw Aung Suu Kyi.

ဒီီေန႔ အ​ေမ့ကို ျမန္​မာတစ္​ႏိုင္​ငံလံုးက ဝန္းရံၾကမယ္​...
ညီတယ္​​ေနာ္​အမ်ိဴးတို႔..
We stand with you,Daw Aung Suu Kyi.

Twitter လက္နက္ႏွင့္ရခိုင္ကို ကယ္တင္ႀကပါစို႔
                           ============================  တိုဟူး တိုဟူး

ဒီေန႔ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွာ Twitter အေႀကာင္း ေဆာင္းပါးတပုဒ္ဖတ္မိတယ္။

ႏိုင္ငံတကာမွာFacebook -Twitter-viber- Instagram တုိ႔ဟာ လူသံုးမ်ားတဲ့ လူမႈကြန္ရက္ေတြျဖစ္ေပမယ့္ က်ြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ Facebook တစ္ခုတည္းကိုသာ လူသံုးမ်ားၿပီး က်န္တဲ့ဆုိရွယ္နက္ဝပ္ေတြကိုေတာ့ အသံုးနည္းပါး တယ္တဲ႔။

မွန္တာေပါ့ဗ်ာ။

facebookေတာင္ ဖုန္းေထာင့္ငါးရာတန္ေပၚလာလို႔ လူတိုင္းသိလာတာ။

ဖုန္းတစ္လံုး ႏွစ္ဆယ္ သံုးဆယ္ အခ်ိန္တုံးကဆို ဘာမွန္းေတာင္ မသိပါဘူး။

နားမ်က္စိပိတ္ထားလိုက္တာ ဖင္တစ္ေပါက္ပဲ က်န္တယ္။

ဒါေတာင္ အဲဒါပါ ပိတ္ရင္ သူတို႔အတြက္ ယို ကုန္ႀကမ္းျပတ္မွာစိုးလို႔ ဟီးဟီး-ထားပါ။

Twitterဟာ အေနာက္နိုင္ငံေတြနဲ႔ နိုင္ငံတကာမွာ facebookထက္ ပိုျပီး အမ်ားဆံုး အသံုးျပဳႀကတယ္ လို႔ဆိုပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာမွာ အသံုးမ်ားတဲ့ Twitter ကိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကလူ ေတြ အသံုးျပဳႏႈန္း အလြန္နည္းေနတဲ႔ အက်ိဳးဆက္က ႏိုင္ငံတကာကလူေတြအေနနဲ႔ Twitter ေပၚက ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ဆုိင္တဲ့ မမွန္သတင္းေတြကို အမွန္ ထင္ေနၾကတာသူေတြ မ်ားျပားေနပါတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကမၻာမွာ ျပန္႔ႏွံေနတဲ့ မမွန္သတင္းေတြကို ေခ်ဖ်က္ၿပီး သတင္း အမွန္ေတြ အစားထုိးႏိုင္ဖုိ႔ Twitter ကိုလည္း သံုးႏိုင္သူေတြအေနနဲ႔ သံုးၾကဖုိ႔ လိုအပ္ေနပါျပီ။

တခုေတာ့ရွိတယ္။ twitterက facebookလို ျမန္မာစာမရပါဘူး။
အဂၤလိပ္စာဘဲ ေရးသားရတယ္။ မပူပါနဲ႔ ။

မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ အဂၤလိပ္စာ ႐ရင္ ရပါျပီ။

ျမန္မာျပည္မွာထမင္းစားေရေသာက္အဆင့္ ေပါမွေပါ။

ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ စကားလံုး နည္းနည္းနဲ႔ လိုရင္း တိုရွင္း(စာလံုးေရ ကန္႔သတ္ထားလိ႔ု) စာအတိုအစဘဲ တင္ခြင့္ရပါတယ္။

bbc .rfa .voa .aljazeera CNN သတင္းဌာနမ်ားကလည္း အဲဒီ twitter သတင္းေတြဘဲ အေျခခံျပီးေရးႀကပါတယ္။

ေထာက္ပံ႔ေႀကး နင့္ေနေတာ့လည္း ဘက္လိုက္တာလည္း ပါတာေပါ့။

ကဲကဲ ဒါေႀကာင့္ မုသာဝါဒ မမွန္သတင္းေတြကို ေခ်ဖ်က္ဖို႔ ရခိုင္အေရးကို Twitterသံုး၍ ကယ္တင္ႀကပါစို႔။

                                    တိုဟူး တိုဟူး

ေမတၱာစစ္ ဆိုသည္မွာ

ေမတၱာစစ္ ဆိုသည္မွာ…

                    ဆိုတဲ့ အက္ေဆးေလးတပုဒ္ကို မူရင္း
  ေရးသားသူမသိပါဘူး။ က်ြန္ေတာ့္ရင္ထဲထိသြားလို႔ က်ြန္ေတာ့ဆိုဒ္ထဲယူလာတာပါ။ဖတ္ၾကည့္ပါဦး-----      တိုဟူး တိုဟူး
                             
ေဆးရံုတစ္ခုလံုး အလုပ္မ်ားလြန္းေနတဲ႕တစ္ေန႕ မနက္ခင္း၈နာရီခြဲ အခ်ိန္ေလာက္မွာအသက္ ၈၀ အရြယ္ အဘိုးအိုတစ္ေယာက္ေဆးရံုကို ေရာက္လာတယ္။

အရင္တစ္ပတ္ကခြဲစိတ္ထားတဲ႕ သူ႕လက္ေပၚက ခ်ဳပ္ရိုးကို ျပန္ေျဖဖို႕ ေရာက္လာတာပါ။ 

သူက ေဆးရံုေရာက္ေရာက္ ခ်င္းဘဲ ကၽြန္ေတာ႕ကို ေျပာတယ္….

“ကိုးနာရီေလာက္မွာ အဖိုး ခ်ိန္းထားတာေလးတစ္ခု ရွိလို႕ အရင္လိုေနတယ္..အဖိုးကို အျမန္လုပ္ေပးပါ လူေလးရယ္ …”

ကၽြန္ေတာ္က သူ႕နံမည္ အသက္ စတာေတြကို စာအုပ္ထဲေရးသြင္းလိုက္ရင္း

“ အဖိုးခနေလာက္ထိုင္ပါဦးခင္ဗ်ာ” လို႕ လွမ္းေျပာလိုက္တယ္။

သူ႕ဒဏ္ရာက ခ်ဳပ္ရိုးကိုေျဖဖို႕ဆိုရင္ ဆရာ၀န္ တစ္ေယာက္ေယာက္ အားဖို႕ အနည္းဆံုးတစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္ေတာ႕ေစာင္႕ရလိမ္႕မယ္ဆိုတာကၽြန္ေတာ္ သိတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ က သူ႕ရဲ႕အလွ်င္စလို ျဖစ္ေနတဲ႕အမူအရာေၾကာင္႕ ဒီေဆးရံုမွာ ေလာေလာဆည္ အလုပ္သိပ္မမ်ားတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ကပဲၾကည္႕ေပးဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။

အနာကို စစ္ေဆးၾကည္႕ေတာ႕ အားလံုးအေျခအေနေကာင္းတယ္။ အနာလဲက်က္ေနျပီ ။

ဒါနဲ႕ကၽြန္ေတာ္က ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ကို အနာ ခ်ဳပ္ရိုး ေျဖဖိို႕ လိုအပ္တဲ႕ ကိရိယာတန္ဆာပလာေတြ ယူလာဖို႕ လွမ္းေျပာ လိုက္တယ္။

ခ်ဳပ္ရိုးေျဖေနရင္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ကသူ႕ကို စကား စေျပာလိုက္တယ္။

“အဖိုး ဘာေတြမ်ား အေရးတၾကီး ခ်ိန္းထားတာရွိလို႕လဲ ဒီေလာက္အရင္လိုေနတာ…”

“ မဟုတ္ပါဘူးလူေလးရယ္… အဖိုး မိန္းမနဲ႕ မနက္စာ အတူစားဖို႕အတြက္လူနာေစာင္႕ေရွာက္ေရးေဂဟာကို သြားမလို႕ပါ။ အဖိုးက မနက္တိုင္းကို သူနဲ႕အတူတူမနက္စာ စားေနၾကေလ.”

“ေအာ္.. အဖိုးမိန္းမက လူနာေစာင္႕ေရွာက္ေရးေဂဟာမွာလား ။ေနမေကာင္းလို႕လားခင္ဗ်ာ…”
“အင္း.. သူက အယ္လ္ဇိုင္းမားေရာဂါေၾကာင္႕ ကုသ ေစာင္႕ေရွာက္မႈခံယူဖို႕ အဲဒီမွာေရာက္ေနတာပါကြယ္..”

ကၽြန္ေတာ္က အဖိုးကို က်ီစယ္ခ်င္တာနဲ႕

“တကယ္လို႕ နံနက္စာစားဖို႕ အဖိုး နည္းနည္း ေနာက္က်ရင္ အဖြားက အဖိုးကိုစိတ္ဆိုးမွာလား”..*

“သူ က အဖိုးဘယ္သူဆိုတာကိုေတာင္ မသိေတာ႕ပါဘူးကြယ္…. အဖိုးကို မမွတ္မိေတာ႕တာခုဆို ၅ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ ရွိပါျပီ..”

*ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္ေလးအံ႔ၾသသြားတယ္..

“အိုး.. ဒါနဲ႕ေတာင္ အဖိုးက မနက္တိုင္းမနက္တိုင္း မနက္စာအတူ စားဖို႕သြားေနေသးတယ္ေနာ္..အဖိုး ဘယ္သူ ဘယ္၀ါဆိုတာကိုေတာင္ သူက မမွတ္မိေတာ႕ဘဲနဲ႕မ်ား…”

အဖိုးအိုက ျပံဳးလိုက္တယ္။

ျပီးေတာ႕ ကၽြန္ေတာ႕လက္ကိုအသာအယာဆုပ္ကိုင္လိုက္ျပီးေတာ႕ ေျပာတယ္.။

” သူအဖိုးကို မသိေတာ့တာ မွန္ပါတယ္…. ဒါေပမဲ့
အဖိုးက သူဘယ္သူဆိုတာသိေနေသးတယ္ေလ”

အဖိုးအို စကားေၾကာင္႕ ကၽြန္ေတာ႔ရင္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ခုကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ခံစားလိုက္္ရသလို ျဖစ္သြားတယ္။ အဖိုးအိုေရွ႕မွာမ်က္ရည္ မက်မိေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳးစားျပီး ထိန္းလိုက္ရတယ္။

အဖိုးကေတာ႕ တေရြ႕ေရြ႕နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႔ေရွ႕ကထြက္ခြာသြားခဲ႕ျပီ.။ အဖိုးရဲ႕လက္နဲ႕ ကိုင္သြားတဲ႕ ကၽြန္ေတာ႕ လက္ေပၚကေနရာေလးမွာ သူ႕ဆီက အေႏြးဓာတ္ကေလး ခုခ်ိန္ထိက်န္ေနေသးသလို …
ကၽြန္ေတာ္႕စိတ္ထဲခံစား မိတယ္။

လက္ေပၚမွာ တင္မကပါဘူး။.ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ထဲ၊
ႏွလံုးသားထဲမွာပါ က်န္ေနခဲ႕တာပါ။

အဲဒီလိုအခ်စ္မ်ိဳးဟာ ကၽြန္ေတာ္႕ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ရွာေဖြေနတဲ႕ကၽြန္ေတာ္ လိုခ်င္ခဲ႕တဲ႕ အခ်စ္မ်ိဳး၊ ကၽြန္ေတာ္ တန္ဖိုးထားခ်င္ခဲ႕တဲ႕အခ်စ္မ်ိဳးပါ။

ဇာတ္လမ္းေလးထဲက အဖိုးအိုရဲ႕အခ်စ္ကို ဦးညႊတ္လိုက္ရင္းနဲ႕ …စာဖတ္သူမ်ားလဲ*အခ်စ္စစ္*ကို ရွာေဖြ ေတြ႔ရွိ ႏိုင္ၾကပါေစေနာ္။

ခ်စ္တယ္ဆိုတာပါးစပ္ေလးနဲ ့ေျပာရတာလြယ္ေပမယ့့္ ၊
တကယ္ေပါင္းစပ္ဖို ့က်ေတာ ့တကယ့္အခ်စ္စစ္
ဆိုတာလိုတယ္ေလ။

မခ်စ္ဘဲနဲ ့ေတာ့အိမ္ေထာင္တခုဟာ
သာယာဖို ့မလြယ္ဘူးထင္ပါတယ္။
Unknown writter
လမ္းျပ ႀကယ္